Είχε αλμύρα η θάλασσα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλό Σαββατοκύριακο φίλοι μου, ένα πικρό! ποίημα για μεγάλα παιδιά.....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Διψάσαμε για το φιλί
μα ήταν ξερό το Καλοκαίρι
είχε αλμύρα η θάλασσα
δεν έβρεξε ένα αστέρι.

Διψάσαμε για μια εκδρομή
να` χει κόκκινα φεγγάρια
κι όλο λέγαν μη και μη
να` ναι σωστά τ` αχνάρια.

Βγήκαμε στους μεγάλους δρόμους
είπαν...δεν ήτανε για μας
όλο βαδίζαμε με νόμους
τους λέγαν, θείας προσφοράς .

Θέλαμε ένα άσπρο κοχύλι
ένα κλωνί βασιλικό
σαν μας ξεραίνονταν τα χείλη
σκεφτόμαστε το ριζικό.

ΚΙ αν είχαν γκρίζο οι καιροί
κι` αν φύγανε τα τρένα
όλο ελπίζαμε μπορεί
να μας προσμένει ένα!!

Στις σοβαρές τις διαδρομές
δεν είχαμε μια μικρή ροδιά
όλοι λέγαν...οι επιλογές.
Είν τα δικά μας τα κλαδιά!!!!!!!

Θέλαμε δυο αστεροκλωστές
να πλέξουμε στην αγάπη
κι όλο σκεφτόμαστε αυτές
είναι των αλλουνών τα λάθη!

Είχε η θάλασσα αλμύρα
δεν είχε ένα μικρό βιολί
στις διαδρομές έγραφε πείρα
στο συνηθισμένο μας φιλί.

Μήτε γιατί ρωτήσαμε
μήτε κόψαμε ένα λουλούδι
έτσι ίσια περπατήσαμε
κι` ακούγαμε ένα τραγούδι.

Ακούγαμε δυο μουσικές
στους κύκλους της ζωής
μέρες, μονότονες μικρές
μέρες σκληρής απαντοχής.

Διψάσαμε στα πρέπει
κι` είχε η θάλασσα αλμύρα.
Το γιατί! και τι επιτρέπει....
κι` αποφασίσαμε....η μοίρα.

Η μοίρα του καθενός
μια μοιρασιά δάκρυ
διψάσαμε κι` ο ουρανός
δεν έβρεξε τα πάθη!!!

Είπαμε στη θάλασσα το καημό
κανείς να μην το μάθει
κι άν είχαμε λίγο θυμό......
Η νιότη ήταν, που εχάθει.

3-11-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-11-2018