Να' χουμε ένα περβόλι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, προσπαθώ η δόλια να γράψω κανένα μικρό και δεν μου βγαίνει γαμώτο! νομίζω τελικά ότι μ` αρέσει να γράφω ιστοριούλες που τις λες δεν τις λές ποιήματα,άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανεβήκαμε ένα σκαλί πιο πάνω
μας λέγαν, εδώ είσαι καλά.
Είδαμε ένα γκρίζο σύννεφο
είπαμε δεν μας αρέσει
κι` είπανε θα βρέξει.
Δεν κάναμε μια προσευχή
στους λερούς τους δρόμους
που είχαν μούχλα και σκουριά
γυρεύαμε τον Ήλιο
κι` όχι δικούς τους νόμους.

Είχε βάτα το πέρασμα
αγκάθια είχαν τα τείχη
κι` έλεγαν, να` χεις τύχη.
Διψάσαμε για λίγο νερό
είδαμε τα ποτάμια
ψάξαμε την πηγή
να` χουμε τα ροδάμια.
Ούρλιαζαν χίλιοι λύκοι
οχιές, γύρω μας σωρό
σφελάχτρια είχε το στρατί,
δεν μίλαγε με την αγάπη
μα ζήσαμε τα πάθη.

Τη χαρακιά, δεν θα την δείς
σε γελαστά τα χείλη
δεν είχαμε ένα καντήλι
δεν είχαμε ένα κερί
σε άγιο μανουάλι
πάντα μιλούσαν οι άλλοι.
Γροθιά γερή σηκώσαμε
είμαστε ακόμα παιδιά
κι` όσες πληγές αιμοραγούν
τις κάναμε γερά κλαδιά.
Δεν είχαμε μια κούκλα ροζ
να` χει τούλι φουστάνι
κι` ήρθαν οι Δραγουμάνοι.

Να ζούμε έτσι, διατάξανε
με εξουσίας πρέπει
με μη, δεν, γιατί, όχι, ίσως, αλλά...
να μας βαράν το ντέφι.
Ήρθανε σύρματα ξανά, φράχτες
συρματοπλέγματα
κι` είπαμε, λέτε ψέμματα.
Λεύτεροι να` μαστε βρε ζωή!!!!!
να` χουμε ένα περβόλι....
και κατιφέδες στόλισμα, να` χει
η ζωή μας όλη.
Μια χαρακιά, δυο χαρακιές
πονάει η αλήθεια φως μου
λίγο ψηλότερα το βιός μου.

Μας δώσανε δυο πέτρες
να` έχουμε για παιχνίδι
αποσκευές μας, στο ταξίδι.
Σαν φτάσαμε στη Θάλασσα
στα πιο μικρά μας χρόνια
δυνάμωσαν τα θέλω μας!
Δεν θέλουμε συμπόνια!!!
Κι` ανεβαίνουμε το σκαλί
κάναμε τις πέτρες μαξιλάρι
τα χέρια μας γροθιά.
Να μάσουμε μια αρμαθιά,
χρυσό στ` αλώνια μας
σιτάρι.

5-11-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-11-2018