Αντίλαλος πόθος

Δημιουργός: CHЯISTOS P, soɯıpǝʇuǝd soʇsıɹɥɔ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αντίλαλος πόθος

Εγκλωβισμένος στου συρμού το χρονικό
ανήκεστες μου φαίνονται οι ώρες,
μαύρη_η ζωή μου και το φως αναιμικό
κι οι δρόμοι πάντα μόνο κατηφόρες..

Στεγνός, εκεί, στον λιγωμό του πειρασμού
κλείνω τους πόθους μου στην άδεια μου αγκάλη,
όνειρο είναι το δοκούν του κορεσμού
κι οι αναμνήσεις μου φθαρμένο θαμπογυάλι..

- Σ’ αγαπώ… (....σ’ αγαπώ….)
- Μωρό μου… (...μωρό μου…)
- Σε ποθώ … (... σε ποθώ …)
- Στο πλευρό μου….( ...πλευρό μου …)

Διπλές οι λέξεις τρανταχτά αντιλαλούν
στου βράχου τ’ αδιαπέραστο τοπίο,
γλυκά αισθήματα στη φλέβα μου κυλούν
και σπουν στο χαλκευμένο προσωπείο..

Μα είσαι μόνο, του αντίλαλου ιαχή,
ποτέ δεν ήσουν στο πλευρό μου, μ’ ένα χάδι
μόνο της σκέψης μου, η λαύρα ταραχή
κι ένα αντίλαλο των πόθων μου σημάδι…
-.-
………..
λουλούδια σπέρνω στα απόκρημνα στιλπνά
μήπως και κάποτε αντήχηση δεν πάρω
και αισθανθώ την λογική μου να ξυπνά
πως κάλιο θα ‘ταν να ικέτευα τον χάρο…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-11-2018