Mάνα..λες, εδώ ειν τα τρένα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, στο Γιάννη μου ασφαλώς...που όταν του λέω θα τα παρατήσω....δεν με αφήνει, σε οτιδήποτε εκτός από την μαγειρική μου!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν ήσουν τοσοδούλι, μια σταλιά
έπεφτες, σου` λεγα δεν πειράζει
είχα για σένα μια αγκαλιά
φιλί γλυκό, μέλι να στάζει.

Σαν έλεγες---μόνο δικό μου
σου έλεγα να δίνεις
φίλους να` χεις ακριβό μου
φίλους πολλούς, της καλοσύνης.

Μεγάλωνες, πήγες σχολειό
κι` έμαθες χίλια πράγματα
και σου` λεγα με το καλό
τα γράμματα, είναι θαύματα.

Μάκραινες κι είχες πολλά
φιλαράκια στην αλάνα
σου`λεγα, δεν ειν ψηλά
γιόκα μου τα αεροπλάνα.

Και μεγαλώνατε τρανοί
εσύ κι` οι άλλοι φίλοι
μάθατε τα ιδανικά
κι` είχα ψυχής καντήλι.

Ψήλωσες γιόκα μου πολύ
έμαθες και να δίνεις
το πιο γλυκό σου το φιλί
είναι της καλοσύνης.

Μαθήτρια νεανικής παρουσίας
έγινα εδώ από καιρό
σε εκείνα τα ουσίας,
Σαν σου` λεγα---δεν μπορώ!

Έγινα εγώ παιδί! παιδί μου
με την δική σου συμβουλή
γερνώ δενδρί, κλαδί μου
εσύ μεγάλος, εγώ παιδί.

Κι` αν σου έμαθα ένα
μου μαθαίνεις δυό
Μάνα, λες..εδώ είν τα τρένα
κι` έχεις χαρτί λευκό.

Γράψε καλή μου μάνα
που δεν μεγάλωσες ποτέ!!
Γράψε...κάνε δυο πλάνα
και πες,δικέ μου εαυτέ.

Γιόκα μου ακριβέ εσύ
ένα ευχαριστώ σ` αφήνω
βαρκούλα εγώ, πανάκι εσύ,
θαλασσινό μου κρίνο.

22-11-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-11-2018