Φορέστε κόκκινα της φωτιάς

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου...........να πεθάνει ο Χάρος! όταν έχεις χαρτί ότι σου κατέβει γράφεις.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια στροφή για να ξεχάσω
που είναι ο έρωτας και λείπει
μια στροφή και θα ησυχάσω
για να μην με λεν σπουργίτι.

Θα φέρω δυο γυροβολιές
τη (Ρόζα ) με το Μητροπάνο
να` ρθουν ν` ανθίσουν οι ροδιές,
ένα περβόλι κι ας πεθάνω.

Κόκκινο μπρούσκο κρασί
θα πιώ για να μεθύσω
ζωή, που γίνεται πεζή
κι` έρωτες θα ξορκίσω.

Μ` ένα μπαγλαμά θα φύγω,
στη τελευταία τη πενιά
δεν χρωστάω και ανοίγω
για το Παράδεισο πανιά.

Θα φύγω μ` ένα μπαγλαμά
να βρω τον Καζαντζίδη
να ενώσουμε το σεβντά
λυγμό! για το ταξίδι.

Μια γυροβολιά στο Χάρο
παίξτε μπουζούκια μας γλυκά
μια Ζειμπεκιά! Ρεφάρω,
έχω μοσχοβολιάς βασιλικά.

Μια φυσαρμόνικα να παίζει
το τελευταίο μου το βράδυ.
Κάντε γιορτή, στρώστε τραπέζι
ανάψτε φώτα στο σκοτάδι.

( Τίποτα δεν πάει χαμένο )
να τραγουδήσετε όλοι μαζί
ένα σταυρό ζωγραφισμένο
βάλτε μαζί με το κρασί.

Μια γυροβολιά σαν ξημερώνει,
φορέστε κόκκινα της φωτιάς!!
Χωμάτινη σκάλα, κερί, στημόνι
στην Καππαδοκία της καρδιάς.

( Δαγκώνω τα σκοινιά τα λύνω )
ψηλά σε σκήτη ν` ακουστεί,
παραπονιάρικο, ένα μαντολίνο
κι όλο το γκρίζο ,να σβηστεί.

27-11-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-11-2018