Ο ληστής με τα φορεία

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, του τα χρωστάω και τους τα χρωστάω, αυτοί τον εξέθρεψαν κι` όποιος έπεσε στα νύχια του κρατώντας στα χέρια του τα κειμήλια του δεν ξεχνά! κι` ας μην κάνουν τώρα τις αθώες περιστερές.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τούτο κι` αν είναι άδικο, μανούλα μου βαι!! βάι!
στα σίδερα τον κλείσανε, τον άρχοντα του ΣΚΑΙ
Και κλαίει όλος ο λαός, έπεσε στα πατώματα
τι έκανε? ο Ριχάρδος τους, που είχε σκορπίσει πτώματα.

Μη και δεν είχε εκατό μαγαζιά, και στήριζε το ΣΚΑΙ
τόσα χρόνια ευεργέτης, ο Μαυραγορίτης!! πάει?
στη φυλακή τον ρίξανε, μαζί με τα κοπίδια
να του χαλάσει το μαλλί και να τον φαν τα φίδια.

Ο αγοράζων σε χρυσό, με της Πολιτείας βούλα!!
που αρμένιζε κι` αλώνιζε, με δόξες στη τι-βουλα
Μην τον επάν στα σίδερα, μη σε συρματοπλέγματα
σφραγίσουνε τα κάτεργα, που είναι γεμάτα αίματα!!

Απ` τις ψυχές του Λαού, στου Ριχάρδου τη τσέπη
που είχε χρόνια πλεόνασμα, στης καψερής Δοβλέτι.
Αυτοκράτωρ ο Ριχάρδος, με το κοπίδι στο λαιμό
τις βέρες, τα ενθύμια, το βαφτιστικό μας το σταυρό!!!!!!!!!!

Τι θα τον εκάνετε ωρέ, ετούτο τον Σαράφη?
πλάκες έφτιαχνε χρυσό, κι` είχε και το ξυράφι.
Μαζί με τ` άλλα τρωκτικά, πρώτος αυτός τη ταξει
τον είχατε στα πούπουλα, μη βρέξει και μην στάξει.

Κουνέλια? ήταν τα κοφτήρια, ως προς τι η απορία
ένα! άνοιγε κάθε μήνα, ο ληστής με τα φορεία!!!
που σούφρωνε, που σούφρωνε! ο Μίδας έκανε σαφάρι
πως δεν τον βλέπατε άρχοντες!! που ήρθε ψυχές να πάρει!!

Αμέτρητα τα κρεματόρια, στημένα όλα με το νόμο
να τον εχώσετε βαθιά, μην έχει ούτε οξυγόνο.
Δέκα χρόνια οργίαζε!! δεν τον επήρατε χαμπάρι
πόσο έχει μοιράσει πόνο!! θαρρώ με το καντάρι!!

Στους κόρακες ο πρώτος, κρα! κρα Ελληνάκο πεθαίνεις!!!
εσύ , που σ` έστειλαν στα νύχια του, φτωχός, παρίας, πένης.
Πόσο εκτιμώνται τα κειμήλια, πόσο? ζωής οι αναμνήσεις!
η εικόνα σου Πολιτεία, στου Ριχάρδου τις ειδήσεις.

Ηχούν τα μάνταλα βαριά, βάλτε του αλυσίδες , με χρυσάφι
ο Ριχάρδος ήταν καθεστώς, καπιταλισμός επάνω γράφει.
Μην και του δώσετε κελί πριβέ, κόκκαλα θα στενάξουν
μια αλυσίδα ναν βαριά, ΣΑΠΙΟ, να χαράξουν!!!!

Μαύρη Τετάρτη αχ! κι ωι! με!, ω! δυστυχία σου Ελλάς
ποιος έχτισε τους τοίχους και Θερμοπύλες τις πουλάς.
ΚΙ` όλα τα ερπετά, τα γλιερά μαύρα κοράκια
σκεπάσανε τον ουρανό, πατρίδας τα γεράκια.

Αμολυτά!! πλουτίζουν χρόνια, όταν γονατίζει ο Λαός!!
ακονίζουν τα κοπίδια τους κι` ο Χάρος χορηγός.
Πόσους πήρε στο λαιμό του και δεν το` ξέρε κανείς
και πλούτιζε και πλούτιζε του ΣΚΑΙ ο συγγενής.

Αν πω σαπίλα σήμερα, σαπίλα, όλα τα χρόνια
Ριχάρδους γέμισε η Ελλάδα μας, όχι ελιάς τα κλώνια!!!
Ποιος του δώσε τη ζυγαριά, να κόβει το λαιμό
δεν ξέρατε! δεν ακούσατε! Εκει.......στο πηγαιμό!!

Του Ριχάρδου Αυτοκράτορα, με την δική σας ευθύνη
που έκανε εξαγωγές σε χρυσό, ψυχές μες στο καμίνι!!!
Να τον κλείσετε στα σίδερα, στο Κορυδαλλό μάνι, μάνι
μας ευεργέτησε όλους, φτιάξτε και ένα στεφάνι.

Βάτα, σφελάκτρια, καρφιά, βάψτε τα όλα χρυσαφί
βάλτε του και δυό πρόκες!!! Δική μου επιστροφή!!
Ω! Φαρισαίοι, Υποκριτές, κάνετε και δηλώσεις!
Αλέξη μου, που ζούσες? σαν γίνηκε η ζωή μας, δόσεις!

Η εικόνα σου Πολιτεία, γύρνα και κοίτα τη στα μάτια!!
ότι σαπίζει, σέπεται, σκόνη και θρύψαλα, κομμάτια!

29-11-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-11-2018