Το δώρο

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήρθε το δώρο ξεμοναχιασμένο
Είχε διψάσει το κορμί
Και βάδιζε στο μετέωρο χαμένο
Μ’οτι υπόλοιπα του στη γή

Το χρώμα πηδούσε και δαπανιόταν
Όλο βάραινε και ξεφτούσε
Σαν παρελθόν τραχύτερο ξεχνιόταν
Μα κι αναπόφευκτα πονούσε

Καγχασμοί και ομοιώματα χορεύαν
Γύρω μου πλάνητες χορούς
Έλξεις κι απωθήσεις με παζαρεύαν
Δέσμιο να με κρατήσουν στους αφρούς

Ήταν τόλμη τη λύτρωση να κυνηγήσω
Όν μυθολογούμενο με πιο νέες προσθήκες
Πριν την έξοδο πάσκισα να το γνωρίσω
Μερίδια του για νάχω παρακαταθήκες

Άρχισα πια να σκέφτομαι μια άγνωστη πορεία
Ήλιος μ’άλλον ήλιο ν'ανταμωθώ
Τις ώρες να νιώσω αψηφώντας τα θηρία
Εκεί που θα πάω νάβρω τον προσανατολισμό

Αλλά έρχεται ήδη η φωνή της απο παντού
Ρίχνει και σε μένα άθικτη μια δέσμη φώς
Τότες στη θέα του ασκέπαστου ουρανού
Ας φτάσει χωρίς έπαρση κι ο κατασταλαγμός

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-12-2018