Έτσι να στέκω

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πρώτος εγώ στα τελευταία
Λόγια ρίχνω και καμαρώνω
Λόγια πειθήνια αναγκαία
Πιο εξαντλημένος φανερώνω

Για δές με πως φτεροκοπώ
Ψάχνω πνοή στα σπάραχνά μου
Βροντάω με πάταγο ότι περιττό
Δίνω νόημα στην κάθε πεθυμιά μου

Πάνω πια δεν χτυπώ σε κόγχες τρόμου
Πνιγηρή δεν είναι η δικιά μου δύση
Με τρόπο λεύτερο δικό μου
Κέρνάω μέλι τ'όνειρο για να ζήσει

Του δέους τα βλέματα ανεβάζω
Να σε βλέπω χωρίς να ξεγελιέμαι
Στα μεσούρανα που τον καημό βαστάζω
Με ότι ωραίο σου πάλι ωφελιέμαι

Υπερκόσμια δεν ζήτησα ζωή
Ένα παράθυρο μισάνοιχτο στο φώς
Με μια χαραμάδα να βγαίνει η ψυχή
Να σε κοιτάει,όση θλίψη κι αν έχει ο ουρανός

Έτσι να στέκω στην άκρη του χρόνου
Με μάτια να σε χαίρομαι θολά
Έξω απ τα σύνορα του πόνου
Και πιο μακρυά από βάσανα πολλά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-12-2018