αντί να ζεί

Δημιουργός: anuya, Diogenees

πολλά σχόλια, κάτω απο το ποίημα. Θα μπορούσε αυτό το τετράστιχο να γίνει ένα πολύ ωραίο τραγούδι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B][font=Palatino Linotype][color=navy]αντί να ζεί ο αντιναζί : τρέφει το χάροτου να ζεί
στο μαγαζί του αντιναζί : ψωνίζουν κάμποσοι χαζοί
όλοι οι σατανιστές μαζί : στηρίζουν τους αντιναζί
και οι αρχηγοί των νεοναζί : κρυφοί κι εκείνοι αντιναζί[/align][/B]


(ώς 2018 Νοεμβρίου 30)
«τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας» έλεγε ήδη τότε ο Παύλος, και πάει πολύς καιρός που όλοι οι ηγέτες του κόσμου είναι σατανιστές, και κυβερνούν με τέτοια σκιάχτρα όπως το «αντιναζί». Αλλα η πλάκα είναι οτι και οι ηγέτες των νεοναζί, είναι κι εκείνοι αντιναζί: δέν θέλουνε καμία χώρα να απαλλαγεί απο την κυριαρχία των τραπεζών και να αναπτυχθεί αυτάρκης και ανεξάρτητη απο την παγκόσμια δύναμη, που είναι σατανιστική. Υπάρχει άραγε κανείς που να αμφιβάλλει οτι «και οι αρχηγοί των νεοναζί : (είναι) κρυφοί κι εκείνοι αντιναζί»? Οι αρχηγοί όλων των ισχυρών οργανώσεων, είτε αριστερές λέγονται είτε δεξιές, είναι σατανιστές. Και εδώ ταιριάζει να πώ λίγα λόγια απο το προφητικό ινδικό έπος που διηγείται για τον Καλκι.
Ποιός είναι ο Κάλκι;
Είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός στη δεύτερη παρουσίατου στη γή, που έρχεται για να καταπολεμήσει την ασέβεια και τον σατανισμό και να αποκαταστήσει την ευσέβεια και τη λατρεία του Θεού.
Άν οι Ινδοί προφήτευσαν τον ερχομό του Χριστού, γιατί δέν προφήτευσαν τον πρώτο ερχομότου που ήρθε και θυσιάστηκε;
Κατ’ αρχήν, σίγουρα οι Ινδοί είχαν προφήτες που προφήτευσαν και τον Χριστό που θυσιάστηκε, απλώς εκείνα τα κείμενα χάθηκαν και δέν έφτασαν ώς τις μέρεςμας, ή έφτασαν, αλλα συγκαλυμμένα. Και είναι φυσικό να μήν τα διατήρησαν, διότι αυτοί που έπρεπε να αντιγράψουν και να διατηρήσουν τις προφητείες σκανδαλίζονταν απο μιά τέτοια διήγηση. Ο Εσταυρωμένος Χριστός είναι «για τους Ιουδαίους σκάνδαλο, και για τους Έλληνες μωρία». Το ίδιο ήταν και για τους Ινδούς, γι’ αυτό και δέν διέσωσαν επακριβώς τέτοιες προφητείες. Υπάρχει ωστόσο μιά πολύ γνωστή και πολύ παλιά διήγηση που όλοι οι Ινδοί γνωρίζουν: όταν ο Ίντρα, ο αρχηγός των θεών, πολεμούσε με τον δαίμονα Βρτρα, ο δαίμονας εκείνος ήταν τόσο ισχυρός που ούτε ο Ίντρα δέν μπορούσε να τον νικήσει. Τότε ο Ίντρα έλαβε μία προφητεία οτι μόνο άν κάποιος καλός άνθρωπος δεχόταν να θανατωθεί ο ίδιος για να εξοντωθεί ο κακός δαίμονας, τότε με εκεινού του καλού ανθρώπου τα κόκκαλα ο Ίντρα θα έφτιαχνε το Vajra, το θεϊκό όπλο, που μόνο με αυτό θα μπορούσε να νικήσει τον κακό δαίμονα Βρτρα (“Vrtra”). Τότε βρέθηκε ένας αληθινά καλός άνθρωπος που δέχθηκε να θανατωθεί, και με εκεινού τα κόκκαλα ο Ίντρα έφτιαξε το θεϊκό όπλο με το οποίο και νίκησε τον κακό δαίμονα που είχε κυριαρχήσει στον κόσμο. Αυτή η ιστορία είτε είναι συγκαλυμμένη προφητεία για τον Ιησού Χριστό, είτε ο άνθρωπος εκείνος ήταν προτύπωση του Ιησού Χριστού, όπως προτύπωση του Ιησού Χριστού ήταν και ο ιερέας Μελχισεδέκ και άλλες ακόμη προχριστιανικές μορφές. Ο δέ Καλκι είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός που έρχεται και πατάσσει την ασέβεια, ξερριζώνει τον σατανισμό και αποκαθιστά τη λατρεία του Θεού.
Και τί ήθελες να πείς απο την διήγηση του Καλκι;
Το σχετικό έπος αναφέρει διάφορες μάχες που θα κάνει ο Καλκι για την αποκατάσταση της ευσέβειας. Μία απο αυτές τις μάχες, ίσως και η πιό σημαντική, είναι που πάλεψε με τον Koka και τον Vikoka μαζί. Οι Koka και Vikoka είναι βεβαίως οι ίδιοι που αναφέρονται στις ιουδαϊκές και χριστιανικές προφητείες ώς Γωγ και Μαγωγ, ενώ στις ισλαμικές προφητείες αναφέρονται ώς Juj και Majuj (νομίζω οτι δύο αντίστοιχες μορφές αναφέρονται και σε αρχαίες περσικές προφητείες, αλλα δέν καλοθυμάμαι). Λοιπόν, ο Καλκι παλεύει με τον Koka και τον Vikoka, με ευκολία ρίχνει κάτω τον Koka όπως και τον Vikoka, αλλα τί γίνεται; Όταν ρίχνει κάτω τον Koka, τότε σηκώνεται επάνω ο Vikoka. Και όταν ρίχνει κάτω τον Vikoka, τότε σηκώνεται και πολεμάει ο Koka και έτσι η πάλη τραβάει καιρό. Σε αυτήν τη φάση, εμφανίζεται ο θεός Brahma και λέει στον Καλκι: «όταν κατανικάς τον έναν σηκώνεται ο άλλος, και έτσι, ενώ είναι εύκολο να τους νικήσεις, δέν νικάς. Ρίξετους κάτω καί τους δυό μαζί, και τότε ο κόσμος θα ελευθερωθεί απο αυτούς και απο όλη την κυριαρχία του σατανισμού». Ο Καλκι ακούει τη συμβουλή, τους ρίχνει κάτω καί τους δυό μαζί, και μένουν για πάντα νικημένοι, και ο κόσμος βρίσκει τη λύτρωσήτου.
Καταλαβαίνετε τί θέλει να πεί αυτή η ιστορία;
Ναί, καταλαβαίνω: ο σατανισμός κυριαρχεί στον κόσμο με δύο ανδρείκελα: το ένα είναι η «δεξιά» και το άλλο είναι η «αριστερά». Είναι πολύ εύκολο να νικήσεις την δεξιά όπως και την αριστερά σε όλες τις αποχρώσεις της καθεμιάς. Αλλα τί παιχνίδι παίζεται; όταν πέφτει η «δεξιά», σηκώνεται η «αριστερά», και αντιστρόφως. Και έτσι αυτό το παιχνίδι τραβάει σε μάκρος και είναι δυνατόν να τραβήξει για οσεςδήποτε γενιές το θέλει η παγκόσμια δύναμη που κυβερνάει τον κόσμο, μέχρι που η δύναμη του Θεού στον κόσμο να παλέψει και να ρίξει κάτω μαζί καί την «δεξιά» καί την «αριστερά», με όλες τις αποχρώσεις και τα προσωπεία της κάθε μιάς. Με τους παλαιούς ινδικούς όρους, «δεξιά» είναι οι pakhandas ή pasandas (αιρετικοί, κτισματολάτρες) και «αριστερά» είναι οι candalas (δαιμονικοί, ανέγγιχτοι).
Πλήν όμως, παραμένει μία απορία: δεδομένου οτι ο Καλκι είναι ο Θεός, γιατί ήταν ανάγκη να εμφανισθεί ο Brahma (που κατα την χριστιανική ορολογία είναι απλώς ένας αρχάγγελος) για να τον συμβουλέψει πώς να νικήσει;
Αυτό είναι σάν να ρωτάμε γιατί ο Ιησούς αφού ήταν Θεός, άφησε να τον σταυρώσουν; Και γιατί λέει «για την ημέρα εκείνη, πότε θα ξανάρθω νικητής, κανείς δέν ξέρει, ούτε ο Υιός, παρα μόνο ο Πατήρ, και σε όποιον θέλει ο Πατήρ να αποκαλύψει το μυστικό». Δηλαδή, πώς είναι δυνατόν ο Υιός να μήν ξέρει αυτό που ξέρει ο Πατήρ; Παρόμοια τάχα παράδοξα θα βρείτε πολλά στις διηγήσεις για τις ενσαρκώσεις του Θεού που λατρεύουν οι Ινδοί. Ο Ρααμα, αφού ήταν ο Θεός, πώς γίνεται να κουράστηκε στη μάχη; Και γιατί χρειάστηκε να έρθει ο άγιος σοφός Agastya και να του φανερώσει έναν νικητήριο ύμνο για να νικήσει; Και γιατί χρειάστηκε να παλέψει με τον κακό δαίμονα, αφού μπορούσε με ένα φύσημα να τον συντρίψει; Και γιατί ο Κρσνα, αφού ήταν ο Θεός, έπρεπε να πάει στο σχολείο και να υπακούει στον δάσκαλότου σάν ένας κοινός μαθητής; Και γιατί περίμενε ώσπου να ενηλικιωθεί για να συντρίψει τον κακό δαίμονα που ανέκαθεν τον επιβουλευόταν; Και γιατί επίσης ο Κρσνα κάποτε θανατώθηκε και εγκατέλειψε τον κόσμο (οπότε και άρχισε η εποχή της ασέβειας) ενώ θα μπορούσε να παραμένει για πάντα στον κόσμο και η ασέβεια να μήν επικρατήσει ποτέ;
Η απάντηση που δίνουν οι Ινδοί είναι οτι ο Θεός όταν ενσαρκώνεται στον κόσμο παίζει τον ρόλο που πρέπει, όπως ένας ηθοποιός ανεβαίνει στη σκηνή και παίζει το ρόλοτου. Και βέβαια θα μπορούσε να μήν αφήσει ποτέ το κακό να σηκώσει παντιέρα στον κόσμο. Αλλα τότε άν δέν ξέραμε το κακό, πώς θα καταλαβαίναμε τί είναι καλό; Και πώς θα πολεμούσαμε όλοι για το καλό, για την αλήθεια, για το δίκαιο; Και άν δέν παλέψουμε για την αλήθεια και για το δίκαιο, πώς θα γίνουμε αληθινοί και δίκαιοι; Πώς θα αποκτήσουμε τα αντισώματα στην απάτη, στη γιγαντιαία και παγκόσμια απάτη, και αντισώματα στον φθόνο; Και πώς θα νιώσουμε την ανάγκη να λατρέψουμε Θεό; Στον Χριστιανισμό αυτό το φαινόμενο ονομάζεται «κένωσις». Δηλαδή αδειάζει για λίγο ο Θεάνθρωπος την θεϊκή φύσητου, για να μπορέσει να λειτουργήσει το θεϊκό σχέδιο, να συμμετάσχουμε στον πόνοτου, να συμμαχήσουμε μαζίτου, να πολεμήσουμε μαζίτου, να συμμετάσχουμε στον πόθοτου, με λίγα λόγια να αγαπήσουμε τον Θεό με όλαμας τα αισθήματα και όλημας την διάνοια. Άν δέν έπαιρνε ο Θεός ανθρώπινη μορφή, άν δέν έπαιρνε κάποια μορφή, τί θα καταλάβαινε η διάνοιάμας, και τί αισθήματα θα μπορούσαμε να έχουμε για κάτι που δέν έχει καμία μορφή, για κάτι που είναι εκτός χώρου και χρόνου, όπου εμείς ζούμε; Κάνουν μεγάλο λάθος όσοι νομίζουν οτι ο Θεός είναι άμορφος εκτός χώρου και χρόνου. Και άμορφος είναι, αλλα και μπορεί να πάρει όποια μορφή θέλει. Και εκτός χώρου-χρόνου είναι, αλλα και εντός. Κατα την ινδική ορολογία είναι «avyakta» (ανεκδήλωτος) αλλα είναι και «vyakta» (εκδηλωμένος). Αυτή είναι η βάση της θρησκείας του Θεού, και όποιος δέν δέχεται αυτήν τη βάση θα καταλήξει στον σατανισμό. Ο κόσμος είναι δημιούργημα του Θεού και ανήκει στο Θεό, και αυτό δέν αναιρείται απο τη δυνατότητα που έχουν τα κτίσματα του Θεού να αδικούν και να εξαπατούν τον κόσμο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-12-2018