Αντίδοτο

Δημιουργός: zpeponi, Νικος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απ’ όλες τις ώρες
που ξενύχτησα
μαζί σου,
εκείνη
μου ’χει μείνει
πιο πολύ,
που τα δύο σου
χέρια
ήταν πουλιά λευκά
στον ουρανό
κι εγώ σκιά,
στην έρημο
της πόλης.

- Τελείωσε;
- Ποτέ δεν τελειώνει.

Απ’ όλες τις φορές,
που χύμηξα
στο σώμα σου
σαν άγριο θηρίο,
εκείνη
θυμάμαι
πιο πολύ,
που σπάσαμε
τον χρόνο
κι ένα του θραύσμα
έγινε λύτρωση,
σχηματίζοντας
εσένα κι εμένα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-12-2018