Νιάτα

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα είχα κι εγώ έναν καιρό
Τώρα χάνομαι στα γκρεμισμένα νιάτα
Για να μοχθώ με αργό αναστεναγμό
Βγήκα να τα ψάξω στα φλογάτα

Φύγανε στις σκοτεινές σπηλιές
Που τα όνειρα κοκκινίζουν
Και πάνω από των κόσμων τίς γραμμές
Όπου οι ψυχές αρμενίζουν

Ας έχω για πάντα το τραγούδι
Και τα μύρια που δοκίμασα μυστήρια
Κι αν φτάσου τα λόγια μου ως το άβγαλτο λουλούδι
Θ'ανθίσουν να φανούν και τα νιάτα μου λυτήρια

Ψηλά ο θεός τη λαχτάρα μου ν'αγιάσει
Κι ο ήλιος που θέλει μα δεν μπορεί να φέξει
Καιόμενος θ'ασπρογαλλιάσει
Ώσπου το φώς του το ενδόμυχο να βρέξει

Λεύτερα στη γή τη μοίρα μου θ'ανοίξω
Και στο σάλπισμα της τ'αχαιρούσιο
Την οργή θα τρίξω θα σφυρίξω
Χτυπιέται πια σαν καταιγίδα, το κάλεσμα ανούσιο

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-12-2018