όσα έχω

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

πως με τρομάζει που ο καιρός χαράζει
κύκλους ομόκεντρους μες στον κορμό μου
που κι αν αυτός δεν βιάζεται με βιάζει
κι ερήμην μου ετοιμάζει τον χαμό μου

κι ως με τρυπά ως την καρδιά ο διαβήτης
περνώντας την σπονδυλική μου στήλη
ψάχνω να βρω παράθυρο, φεγγίτη
να δω αν έχει ο ήλιος ανατείλει

απόκοσμο χειμερινό τοπίο...
καλύπτει χιόνι ολάκερο το εντός μου
μα αγόρασα καινούριο προσωπείο
πως ράγισε μη δουν το πρόσωπό μου

κι όσο γυρεύω μια προβιά, μια αιγίδα
τη γύμνια μου να κρύψω από το πλήθος
ποντίζεται η ψυχή μου η Ατλαντίδα
και μένει πίσω της μονάχα ο μύθος

όποιος το νόημα της ζωής μου μάθει
γιατί ανέχομαι όσα δεν αντέχω ;
γιατί δε με διδάξανε τα λάθη;
δικά του όσα απόκτησα, όσα έχω:

δυο αράδες, δυο ανυπόληπτα στιχάκια
που λένε για τις ομορφιές της πλάσης
για αστέρια, για πουλιά για καραβάκια
για τ’ άπλετα τα πλάτη της θαλάσσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-12-2018