Μάνα μου, σαν το Χριστό

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, είμαστε τελικά οι αναμνήσεις μας κι ειδικά σαν πλησιάζει το γέρμα, σας ευχαριστώ πάντα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μάνα μου θα σου μιλήσω
εδώ ψηλά, απ` τα λευκά
και στα χέρια σου θ` αφήσω
κρίνα και μυρωδικά.

Στην αετοφωλιά καλή μου
είχαμε εμεις γιορτή
θα σου στείλω το φιλί μου
και του Γιάννου το χαρτί.

Έχω να σου γράψω γράμμα,
μάνα μου να σου ζητήσω,
να μην έχεις άλλο κλάμα!
Μάνα, στ` άσπρα να σε ντύσω.

Πως τα περνάτε? εκεί ψηλά.
Έχει αγκαλιά η Μεταξούλα!
Ο πατέρας μας, την φιλά
σαν τότε, σαν παιδούλα.

Πεθύμησα τα χέρια της
και τα δικά σου μάνα.
Τ` άσπρα τα περιστέρια της
σαν χτύπαγε η καμπάνα.

Αετέ μου, που είν τα χέρια?
ζαρωμένα στη ποδιά σου.
Της σπηλιάς τα αγιοκέρια
που ψάχναν τα κούτσικα σου!!!!!

Θέλω γράμμα να σου γράψω...
είναι η οικουμένη μια πληγή.
Μα δεν θέλω, πια να κλάψω!
μάνα μου, αιμοραγεί η γη.

Θα πόναγες, θαρρώ πολύ
με τόσα τσιπουργιάνια!!!
Η φτώχεια, δεν έχει φιλί.
Μήτε χαράς στεφάνια.

Έφυγες! και είχε χιόνι!
Στα λευκά νυφούλα μου!
Κυλά ο χρόνος, μερώνει.
Ν` αγαπάς την Μεταξούλα μου!!!

Εύχομαι να` χετε μουσικές
του Μπετόβεν την εβδόμη.
Μπαγλαμάδες και πενιές
και ένα Δημοτικό ακόμη!!

--Το βλέπεις κείνο το βουνό
που` ναι ψηλά απ΄` τ` άλλα.---
Στις θύμησες κρατώ θεό!!
και τη χωματένια σκάλα.

Ανεβαίνω κι ανεβαίνω.
Ίσως κάποτε να φτάσω.
Στην Καππαδοκία που πηγαίνω!
θα σταθώ, να ξαποστάσω!

Να γελάς, φύγαν οι Δράκοι!
Τις σελίδες, στις χρωστώ!
Χιόνισε!! χθες το βραδάκι....
Μάνα μου, σαν το Χριστό.

Ένα πράγμα ήθελε περισσότερο, να σπουδάσουμε, να γίνουμε τσιπουργιάνια! σπουδαγμένα.

9-1-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-01-2019