Γρίφος

Δημιουργός: αδιόρθωτος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΓΡΙΦΟΣ

Εσένα έβλεπα αχνά
στο βάθος του ονείρου.
Εσένα φώναζα βραχνά
στην άκρη του ψιθύρου.

Κι ήσουν μια ζάλη,
λουλούδι μικρό
στη σχισμάδα του βράχου.
Κι άλλοτε πάλι
τραγούδι πικρό
και καημός του μονάχου.

Εσένα έλεγα θα βρω
μαζί σου για ν’ ανθίσω.
Εσένα πίστευα μπορώ
τυφλά ν’ ακολουθήσω.

Τότε σε είδα
αστέρι λαμπρό
οδηγούσες τους μάγους.
Ή καταιγίδα
αγέρι τρελό
στ’ ανοιχτά του πελάγους.

Εσένα λέω την αυγή
ο ήλιος θα μου φέρει.
Κι εσένα πώς θα βρω στη γη
κανένας δεν το ξέρει.

Άγνωστα ίχνη,
σημάδια θολά,
οιωνοί στο ημίφως.
Σβήνουν οι λύχνοι,
σκοτάδια πολλά
και ο έρωτας γρίφος.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-01-2019