Μέρες Διαδικτύου

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Μέρες Διαδικτύου</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Μέρες Διαδικτύου</b><p>Δημιουργός: CHЯISTOS P, <i>soɯıpǝʇuǝd soʇsıɹɥɔ</i><p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Διάβασα κάπου σήμερα από κάποιους νεαρούς internetόφιλους να λένε : "Μα πώς περνούσαμε εμείς οι αναχρονιστικοί χωρίς ίντερνετ" , - το οποίο, βεβαίως,  είναι σήμερα η ζωή τους...<br />
Θα το αντιπαρερχόμουνα, αλλά σταμάτησα σ’ αυτό που έλεγε είναι ότι καλύτερο δεν  υπάρχει στον κόσμο τους σήμερα.<br />
Πριν 20 χρόνια, 15 χρόνια ή και  δέκα χρόνια για πολλούς, δεν υπήρχε ίντερνετ.  Πριν από 20-25-30 χρόνια δεν υπήρχε καν κινητή τηλεφωνία... Θέλω να προσπαθήσω να δω, τι από όλα αυτά τα τεχνολογικά τα σημερινά με τα παλιά τα δικά μας ήταν καλύτερα.<br />
Διάβασα επίσης και ένα ωραίο τσιτάτο που το έγραψε κάποιος και έλεγε οτι πριν 30 χρόνια η μαμά έλεγε στα παιδιά «ελάτε στο σπίτι φτάνει πια στην αυλή, φτάνει πια στην αλάνα». Σήμερα η ίδια μάνα λέει στα παιδιά «αφήστε το κομπιούτερ βγείτε έξω στην αυλή, φτάνει πια.. πάτε στην αλάνα !»<br />
Αυτό είναι ένα κριτικό στοιχείο για την μεταστροφή της κοινωνίας μας και ιδίως των ανθρώπων του μέλλοντος της κοινωνίας μας, δηλαδή όπου όλα να εξαρτώνται από τα τεχνολογικά εξαρτήματα και να μην υπάρχει καμία συναισθηματική συνδρομή στην κοινωνική μετεξέλιξη<br />
<br />
Από την άλλη μεριά πριν 10-15 χρόνια ξεκίνησα να είμαι ιντερνετικό μέλος κάποιων κοινωνικών δικτύων, όπως ήταν το Pathfinder, το Blogspot και κάποια άλλα όπως η NING. Ειδικά στο Pathfinder δημιούργηαε τρεις ιστοσελίδες : Η μία περιείχε τα ποιήματά μου, άλλη μία τα στερεογράμματά και μία τρίτη λουλούδια.  Στο blogspot ξεκίνησα να κάνω μία σελίδα την οποία όμως εγκατέλειψα  νωρίς να έχω κάποιες ιδιαίτερες καταχωρήσεις.<br />
Το μεγαλύτερο βάρος το έριξε στην NING η οποία παρείχε ένα δωρεάν κοινωνικό δίκτυο στο οποίο εγώ θα μπορούσα να έχω την δικιά μου σελίδα και να εγγράφω κάποια μέλη όπως σήμερα συμβαίνει στο Facebook. Αυτά ήταν δωρεάν και μου τα παρείχαν όπως έλεγαν δωρεάν και έτσι έφτιαξα το ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ.<br />
Όλα ήταν φωτεινά και όμορφα γιατί μας παρείχαν ένα ελεύθερο και δωρεάν πεδίο το στο οποίο μπορούσαμε να κάνουμε οτιδήποτε θέλαμε, ταυτόχρονα απελευθερώθηκαν και τα mail και μπορούσε ο καθένας μέσω το gmail ή της Yahoo ή οτιδήποτε άλλο να φτιάξει λογαριασμούς που θα μπορούσε να βάλει το δικό του πρόσωπο ή προσωπείο στον κυβερνοχώρο όπως αυτός θα τον ήθελε...<br />
Στην NING πράγματι δημιούργησα ένα κοινωνικό δίκτυο όπου κάλεσα διάφορους φίλους μου και ήρθαν, συνολικά γύρω στα 230 άτομα και είχαμε ένα πολύ ωραίο φιλικό, καλλιτεχνικό και ποιητικό νταλαβέρι αναμεταξύ μας, κάποια όμως στιγμή ήρθε η ίδια η εταιρεία NING να μας πει ότι τέρμα το τζάμπα και ότι πλέον πρέπει να πληρώνουμε... αυτά το 2008.<br />
Έκανα αρκετές ενστάσεις πάνω σε αυτό, γιατί εγώ δεν ήμουνα μία εμπορική εταιρεία που απέβλεπε σε κέρδη, αλλά είχα εναν λογαριασμό κοινωνικού δικτύου όπου ο καθένας έβγαζε την ψυχή του, την γνώμη του, την καλλιέργειά του, και το πιο σημαντικό την συντροφικότητα απέναντι  στον από μοναχισμό του ελεύθερου χρόνου του.<br />
Δεν αποδέχθηκα εγώ την πληρωμή και δεν δέχτηκαν και αυτή την συνέχιση της ιστοσελίδας, όμορφα πράγματα έτσι ακριβώς όπως πρέπει να γίνεται σε κάθε συναλλαγή και έπεσε μαύρη οθόνη....<br />
<br />
Σήμερα έβαλα σε καταχώρηση στο Φεις ένα παλιό μου στερεόγραμμα, και για κάποιους που δεν το καταλάβαιναν θέλησα να κάνω μία παραπομπή στον Pathfinder εκεί όπου ερμήνευα αναλυτικά το τι πρέπει να κάνει κάποιος για να δει τα στερεογράμματα.<br />
Δεν θα πιστέψετε όμως, πως η σελίδα μου εν αγνοία μου είχε καταργηθεί, και πλέον η σελίδα αυτή με ένα σωρό στερεογράμματα δεν υπάρχει πλέον, όλα όσα είχα καταγράψει εκεί με εικόνες και ερμηνείες έχουν χαθεί, έχουν εξαφανιστεί δεν υπάρχουν πια δεν μπορεί κανείς να τα ξαναδει.<br />
Δεν θέλησα να κοιτάξω σε άλλες σελίδες γιατί δεν ήθελα να πληγωθώ άλλο, παρόλα αυτά, βλέπω οτι τα πράγματα αρχίζουν να σφίγγουν, και κάποια στιγμή, (ακόμα και εδώ μέσα στο facebook) είτε θα χάσουμε όλα όσα έχουμε γράψει, είτε θα μας ζητήσουν να πληρώνουμε ότι βλέπουμε ή καταχωρούμε... <br />
Δεν θέλω να γίνομαι κακός μάρτης, όμως η πείρα μου έχει δείξει αυτό το πράγμα...<br />
<br />
Κάνω έκκληση σε σας που φτάσατε ως εδώ, στην ανάγνωση μέχρι το τέλος του κειμένου, να δίνετε βαρύτητα στις διαπροσωπικές σχέσεις που αναπτύσσετε, όχι αποκλειστικά μέσω των κοινωνικών δικτύων, (ενδεχομένως όμως να ξεκινάνε από αυτά), να μην τα αφήνετε να κυβερνάνε την ζωή σας, και τι είναι σας να καταντά ένας υπολογιστής και ένα αόριστο ιντερνετικό περιβάλλον το οποίο έχει να σας προσφέρει μόνο μία πρόσκληση για πρόσκαιρη και ανώνυμη συντροφιά..<br />
Μην παραπονεθούμε λοιπόν, μην στεναχωρηθούμε, μην εξοργιστούμε, εάν κάποια στιγμή το Facebook δεν θα είναι πια κτήμα δικό μας, αλλά επιχείρηση των ανθρώπων που θέλουν να βγάλουν κάποια λεφτά από την τσέπη μας.<br />
Φροντίστε λοιπόν για οποιοδήποτε άλλο εναλλακτικό μέσο επικοινωνίας, και αυτό ας είναι το πιό πατροπαράδοτο. Να ξέρετε πως τίποτα δεν έρχεται δωρεάν και τζάμπα σ’ αυτή τη ζωή, κάποια στιγμή θα πληρωθούν και θα πληρωθούν με την ψυχή μας, με την καρδιά μας, τις εκτιμήσεις μας, με την φιλία μας, με την αγάπη μας ακόμη και με την απόγνωσή μας... <br />
Θα θέλαμε αλλά πια δεν θα μπορούμε να την επιδείξουμε με όλη την απαντοχή της αληθοφάνειάς μας, γιατί θα έχουμε μάθει σε επίπλαστες καταστάσεις.<br />
<br />
 Σας ευχαριστώ C.P.<br />
<br />
ΥΓ 1. Απέκτησα πολλούς φίλους μέσα από το ίντερνετ όμως κανέναν δεν εμπιστεύτηκα ολοκληρωτικά χωρίς να τον έχω γνωρίσει προσωπικά. Αυτό είναι ένα Άλφα και ένα Ωμέγα στις σχέσεις μας. Μέσα στο διαδίκτυο αισθάνομαι πραγματικά υπερήφανος που δημιούργησα κάποιες απαράμιλλες και πανέμορφες σχέσεις μέσα σε αυτό το σύστημα, όμως ήταν αυτό σαν συγκυρία του νέου, του καινούργιου, του πρωτοποριακού, και κυρίως του ΑΠΟΝΗΡΕΥΤΟΥ, που με συνεπήρε και εμένα και όλους τους υπόλοιπους, και δημιούργησε μία όμορφη πρωταρχική διαδικτυακή επι-κοινωνία. Σήμερα δεν ξέρω αν τα πράγματα είναι έτσι.. Εύχομαι να είναι, άλλα όλες οι ενδείξεις είναι πως δεν είναι έτσι...<br />
ΥΓ 2. Το μεγαλύτερο ευχαριστώ το οφείλω στον φίλο μου Galanta, ο οποίος με το έξοχο δημιούργημά του, την ιστοσελίδα stixoi.info, λαμβάνει μυριάδες ελληνικά τραγούδια συνθετών και τραγουδιστών και επίσης μυριάδες ποιήματα επίδοξων ερασιτεχνών ποιητών -σαν και μένα-,  και μας έχει συνενώσει όλους σε μία κοινότητα πού αποπνέει πάθος, αγάπη, φιλία και ειλικρίνεια (και κυρίως ειλικρίνεια γιατί σε αυτήν την ιστοσελίδα μιλάει η ψυχή των συμμετασχόντων, χωρίς εικόνες, βίντεο και προσωποποιήσεις.) Χωρίς βέβαια να υπάρχουν οι εξαιρέσεις, (που γίνονται άμεσα απορριπτέες), έχουμε μάθει όλοι εμείς οι καθημερινοί συνομιλητές μέσω της ποίησης να γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον μέσα από τις γραφές μας και τα εσώψυχά μας που εκθέτουμε διαρκώς σε αυτήν την ιστοσελίδα...<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-01-2019</td><td valign=top></td></table><br />