Γιά την αμαζόνα μου

Δημιουργός: φιδάκος, Γεώργιος Αρσενιου

Για την "πρώην" της πρώτης μου "μούσσας"!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όρμησες μέσα στην ζωή μου σαν Αμαζόνα φοβερή
κάρφωσες με λόγχη την καρδιά μου, χωρίς μια σκέψη τρυφερή!
Έγινες η αφέντρα της ψυχής μου και σαν ιπποκόμης σου πιστός
δέχτηκα τα πάντα στην ζωή μου, σκλάβος σου αιώνια πιστός!

Δεν μ' ενδιαφέρει αν είσαι άπονη ή αυστηρή,
αδίσταχτη σαδίστρια που μόνο για τρόπαια ψάχνεις,
κάνε την καύλα σου πύρινη και σκληρή,
χώστηνε βαθιά στην ψυχή μου λύτρωση για νάβρεις.

Θ' αφήσω τις πόρτες τις ανοιχτές,
τον έρωτα σου να καλοσωρίσει,
κάτω από δυνάμεις μαγικές,
την λύσσα και το μίσος σου να σβήσει!

Κι όταν η καύλα σου χυθεί, και στίψει το κορμί σου,
η σκέψη μου με την δική σου θα ενωθεί, να γιάνει την πληγή σου!
Πληγή βαθιά και αχόρταγη, που για αίμα συνεχώς διψάει
κάνει την θέληση σου εχθρική, που να χαρίζει πόνο αναζητάει!

Άσε με να γίνω το βότανο που την πληγή αυτή θα κλείσει,
να κάνει την ψυχούλα σου ξανά να αγαπήσει.
Να αγαπήσει πραγματικά, θυσία στον έρωτα να δώσει
και ο οργασμός σου φλογερός για πάντα να μας ενώσει!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-08-2006