Για της αγάπης το καντήλι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου..........έχει λίγη θλίψη...μα δεν πειράζει, ευχαριστώ όλους σας να έχουμε την αγάπη.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Διψάσαμε και φτάσαμε
στο ξέφωτο, στη κρήνη
κι` ότι στο δρόμο χάσαμε
μας τραγουδά στη μνήμη.

Διψάσαμε για ένα φιλί
της μάνας μας το χάδι.
Διψάσαμε κι ήταν πολύ
του κόσμου το σκοτάδι.

Διψάσαμε για την αγκαλιά
που να μυρίζει κρίνα,
τα μεθυσμένα τα φιλιά.
Κι` είπαμε, τόσο! κρίμα.

Διψάσαμε για όλο το φως.
Για της αγάπης τη θυσία!
Κι` ήταν ο έρωτας θεός
που` χε τη σημασία.

Διψάσαμε μες στο στρατί
μ` αγκάθια στολισμένο.
Και κάναμε μια προσευχή
μ` ένα κερί αναμμένο.

Διψάσαμε για τη ζωή
λίγο κρασί σε τάσι.
Για μια καματερή βροχή
να ξεδιψάσει η πλάση!!

Διψάσαμε για μια ψιχάλα.
Άρωμα, να` χει το χώμα!
Για τα μικρά, που ειν μεγάλα.
Δίψα! Μας έκαιγε το στόμα.

Μια χούφτα καθαρό νερό
να φέρουμε στα χείλη.
Διψάσαμε, σε στρατί λερό!
Για της αγάπης το καντήλι.

Στεγνό μην μείνει και σβηστό
να` χει, νερό και λάδι.
Διψάσαμε, σαν το Χριστό.
Κι` αφήσαμε, βαθύ σημάδι.

29-1-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-01-2019