Το ρυάκι της καρδιάς

Δημιουργός: Νέτα-σκέτα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δίπλα σε ρυάκια πέρασα και το νερό τους ήπια
και όμως δεν ξεδίψασα.

Κάποιοι συστήθηκαν θεοί σαν πήγαινα στον δρόμο,
μα όμως δεν τους πίστεψα και χάθηκαν στον χρόνο.

Άλλοι μουρμούριζαν χρησμούς τάχα σοφίας λόγια,
μα στην καρδιά μου έσβησαν, σαν τις σταγόνες της βροχής
που τις ρουφά το χώμα.

Σε βιβλία έσκυψα να βρω τις απαντήσεις, σε κάποια ερωτήματα
που αναζητούσα λύσεις.
Όμως αναπάντητες μέσα μου πάντα μένουν,
σαν πλοία αταξίδευτα που σε λιμάνια δένουν.


Μόνο σαν σκύψω στην καρδιά ,στο ρυάκι το δικό της,
αισθάνομαι πως ξεδιψώ ,σαν πίνω το νερό της.

Σαν ένα σύννεφο ο νους ,στον ουρανό πλανιέται,
εκεί με την ψυχούλα μου, συχνά και συναντιέται.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-01-2019