Ευθανασια

Δημιουργός: Chimaira, Zina

Μορφουλα καληνυχτα... Τα λεμε αυριο...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα ποδια
δυο στεκες
ισως το πιο βαρυ φορτιο
στον δικο μου Γολγοθα.
"Πειτε της να βγει εξω"
"Δεν θελω! Δεν θελω!"
Τελευταια φορα που με ειδες απο το κλουβι
με το βαριο στα χειλη
τα πνευμονια δυο μαυροι λακκοι
μιας βροχερης ημερας,
τρανταζονταν βασανιστικα
πριν το αναισθητικο
σε κανει μια μαζα
απο μυες κοκκαλα και σωθηκα.
Δεν ειδα τι εγινε.
Δεν θελω να ξερω.
Τα ματια αδεια κοιτουσαν στο πατωμα.
Τα χερια κρεμονταν σαν κορδελλες
τα μαλλια καλυπταν την νεκρικη μου εκφραση
αυτην που πιθανα
εχεις και εσυ.
Τα δακρυα κολλανε
βγαινουν δυσκολα
το μυαλο μου στριφογυριζει
στην εικονα της διεσταλμενης σου κορης.
Στο τελευταιο σου βλεμμα,
ειδες οτι εκλαιγα
το χερι να σφιγγει την μια πλευρα
του τραγικου Αισχυλιου προσωπου.
Δεν ξερω αν με καταλαβες,
ελπιζω μονο να καταλαβες οτι ειναι για το καλο σου.
Τα εσωτερικα σου κοκκινα ποταμια
δεν εχουν σταματημο.
Αυτος ειναι ο ρολος τους...
χυνονται οπου βρουν.
Επρεπε.
Γυριζω σαν ζομπι στους δρομους.
Εχω αδειασει το μυαλο
εχω σταματησει τις αισθησεις.
Και περοφερομαι
σαν καταραμενη ψυχη
στους ζωντανους ταφους του νεκρου μας κοσμου
ενεργοποιωντας τους νευρωνες λησμονιας.
Ισως να σε ξεχασω.
Ισως η ηλικια δεν το επιτρεπει.
Ισως να μην ησουν η λατρεμενη μου γατα
να μην σου εδωσα την αγαπη που εδωσα στις αλλες
ομως στο τελος
ημουν διπλα σου
και δακρυσα για σενα.
Καληνυχτα...Τα λεμε αυριο....
σε εναν καλυτερο κοσμο....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-08-2006