Με τόση ελπίδα

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Και θα ν'ακολουθούσα το κατόπι σου
Κι ας ηταν για χιλιάδες μίλια
Και θα στεκομουν πλάϊ σου εκει περα
Στις κοφτερές γαλάζιες πέτρες
Στις ερημιές του κόσμου

Λέω σ'αγαπώ παρά το θάνατο της νιότης
Στραγγίζοντας το θάρρος της καρδιάς
Τραβάω εμπρός στο δρόμο της αγάπης
Με μέλη ζωντανά με μια φωτιά στο αίμα
Τραγουδώντας μεσα στο στρόβιλο του αγέρα

Θα πλατύνει ο ουρανός
Θάρθει μια μέρα ακόμη
Θα γελάσει το χτυσάφι
Πούμεινε έξω από την άβυσσο
Χίλιες εικόνες θα πληθαίνουνε το φώς

Με τόση ελπίδα
Τόσο ανάστημα
Χέρια με τα χέρια σου πιασμένα
Χείλια με τα χείλια σου ενωμένα
Εύφορη η μέρα

Χτές όλο το παρελθόν
Χτές ο θάνατος του θανάτου
Χθές το πέσιμο της αυλαίας
Σήμερα ο αγώνας
Κάθε κραυγή και επίκληση ζωής
Σήμερα αρχίζει η εποχή της αγάπης
Αύριο ξαναγεννιέται η ζωή

Κι ο ποιητής ψιθυρίζει
-όραμα στείλε θεέ μου όραμα-

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-02-2019