Ο δρόμος της ζωής μου

Δημιουργός: Νέτα-σκέτα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μου λες γιατί τα μάτια μου
με καταιγίδα μοιάζουν
κι εκεί που ξαστερώνουνε
αμέσως συννεφιάζουν
και το τραχύ μου πρόσωπο
οι σκέψεις το χαράζουν

Δρόμος μακρινός, ανηφορικός, όλη η ζωή μου.
'Ενας ουρανός, πάντα σκοτεινός ,όλη η διαδρομή μου.
Ήλιος πουθενά, πάντα συννεφιά είχε η ψυχή μου

Μου λες γιατί οι ώμοι μου
γέρνουν σαν περπατάω
κι είναι πικρό το γέλιο μου
όταν χαμογελάω,
γιατί να μένω μόνος μου
συχνά αναζητάω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-02-2019