Αλκυόνη

Δημιουργός: Ιχνηλάτης, Δημήτρης Κωνσταντινίδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σκληρές οι μέρες του Χειμώνα.
Λεπίδι η γης, στο άγονο της.
Χωρίς ανθό η ανεμώνα.
Θολό νερό στο πέλαγό της.

Πουλί μικρό τι περιμένεις;
Στο παγωμένο και ξερό κλαράκι;
Την φτωχική σου ζήση δεν διαβαίνεις
μ` ένα μικρό κι ασήμαντο ψαράκι!

Ο Αίολος σου `κανε τα χατίρια.
Η Εναρέτη σ` έλουζε με γάλα!
Στα πράσινα μαλλιά σου δυο ζαφείρια!
Εσύ κορίτσι με τα μάτια τα μεγάλα,

...αθανασία ζήτησες!
Και να, θνητή τώρα
αποζητάς τις ηλιαχτίδες μόνη!
Καταμεσής στον έκφυλο Χειμώνα
χτίζεις καστρί! Σε λένε Αλκυόνη!

Μην κλαις! Πράσινη πάντα θα `σαι!
Σ` ένα κλαρί, θα ζήσεις την ζωή σου.
Λυπάσαι τόσο! Μα για πάντα θα θυμάσαι
σε ποιόν βωμό πούλησες την ψυχή σου!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-02-2019