Παράθυρα

Δημιουργός: Lydia Vasileiadou

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξυπνάμε
Ανοίγουμε το παράθυρο
Αντικρίζουμε τον ήλιο
Λέμε "Καλημέρα" στον εαυτό μας

Οι πιο αισιόδοξοι τουλάχιστον
Αυτοί στους οποίους
Έχει μείνει έστω λίγη θέληση
Λίγη ελπίδα

Το επόμενο παράθυρο που ανοίγουμε
Είναι αυτό της δήθεν ενημέρωσης
Της δήθεν ματιάς στον κόσμο
Που μόνο αυτό δεν είναι τελικά

Που το μόνο που είναι...
Είναι μια πλήση εγκεφάλου
Μια πλήση όρασης, ακοής
Μια πλήση ψυχής

Κάθε φωνή, μονότονη, βαριεστημένη
Κάθε "νέο" παλιό, πολυακουσμένο
Κάθε διαδήλωση, ξεθωριασμένη
Κάθε διαφήμηση, αρχαία

Αλλάζουν
Τα χρώματα, οι εικόνες, οι φωνές
Τόσο γρήγορα, απρόβλεπτα
Παίζουν με το μυαλό σου

Όπως αλλάζει και περνάει
Η ζωή, και έτσι τη χάνουμε
Κάτω απ' τη μύτη μας
Και περνάει τόσο γρήγορα

Και είμαστε εθισμένοι
Να κοιτάμε όλο αυτό
Σχεδόν εγκλωβισμένοι
Στην ίδια καθημερινότητα

Κοιτάμε μέσα απ' τα παράθυρα
Τις ζωές των άλλων
Αγνοούμε τις δικές μας

Λέμε "Κοίτα τον, εγώ είμαι καλύτερος"
Ενώ την ίδια στιγμή
Καταστρεφόμαστε, λιγοστεύουμε
Σιγά, σιγά

Προβάλουμε τις στιγμές μας
Τις ζωές μας, τα πάντα
Σε όλους
Κάθε στιγμή

Πιστεύουμε πως ζούμε
Αξιοθαύμαστα, τέλεια
Τουλάχιστον αυτό
Θέλουμε να δείξουμε

Πως φτιάχνουμε αναμνήσεις
Πως είμαστε άξιοι να μας κοιτάνε
Και δείχνουμε κάθε συναίσθημά μας
Ακόμη κι αν δεν το νιώθουμε

Την κάθε στιγμή μας
Ακόμα
Και αν ήταν δυσάρεστη

Προσποιούμαστε
Πως έτσι
Δημιουργούμε αναμνήσεις
Και το προβάλουμε παντού

Μα η αλήθεια όμως είναι
Πως όσα ζούμε χάνονται
Δεν μένουν πουθενά
Μόνο στη λήθη

Και όταν θα το καταλάβουμε
Θα είναι πια αργά
Θα έχει περάσει όλη μας η ζωή
Χωρίς καν να την αγγίξουμε

Γιατί προβάλοντας
Και λέγοντας παντού και δείχνοντας
Ό,τι έζησες
Δεν ζεις

Και όταν το καταλάβουμε
Είναι αργά
Θα είναι πολύ αργά...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-02-2019