To δικό σου δάσος

Δημιουργός: Stavros

Στη γυναίκα που με εμαθε να αγαπω, που με εκανε ενα μικρο πριγκηπα. Στην Πολύμνια

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δικό σου το δάσος, δικά σου και τα χρώματα
Αγκαλιά φαντάζομαι μαζί να δούμε ν' ανθίζουν.
Δικές σου οι μυρωδιές, δικιά σου και η γαλήνη
Για σένα τα χτίζω, για σένα τα προσέχω
μέχρι να έρθει η ώρα εκεί που μόνος περιμένω δίπλα μου να καθήσεις.
Δικά σου τα ρυάκια. Δικές σου και οι δροσοσταλίδες που ο ήλιος την αυγή στα φύλλα τις ξυπνάει.
Δικό σου το πράσινο, το πορτοκαλί, το γαλάζιο.
Δικό σου το δάσος, η ανατολή, ο ουρανός.
Δε θέλω αντάλλαγμα. Κλειδούχος και κηπουρός του ονείρου μας ζητώ να μαι.
Δικές σου οι πεταλούδες, δικιά σου η καρδιά μου. Δική σου και η ζωή μου.
Δικά σου τ' άστρα, δικό σου και το φεγγάρι
τη νύχτα το μόνο φως στο δικό μας βασίλειο.
Δικά σου τα άνθη, δικοί σου και οι καρποί
και ο κηπουρός εκεί να σε καρτερεί.
Όχι για κάποιο αντάλλαγμα αλλά γιατι γεννήθηκα για να είμαι δικός σου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-08-2006