μνημη

Δημιουργός: Ηypocrisy, γιουλη τσαμαλ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανακατεύουμε
μερα και νυχτα
ουρανο και γη

Με ασπρο και μαυρο
περναμε, τα προσωπα μας
δινουν τα δικα τους χρωματα
Με ασημι ή γκρι να μην γυαλιζουμε
Ειμαστε θεατρικοι τυποι
Κλωστή δεμένη

Και μας αρεσει να ξεχωριζουμε
με λιγο καθαρο,
Αγριο λυκνισμα
Και φευγουν όλα

Τα τυπικά
Μην ξεχαστούμε μονο
όλα μια στιγμή τελειως

Εικονες και χρωματα
δερμα και χαρτί
Με γνωστους κι άγνωρους
περαστικούς κι ατέρμονους
Ερωτας

Στο είναι ριζωμενος
Και κάποια αποντα κομματια
χαμενα πολλά απ το αλμπουμ
φιλι α
Στην σκονη 'θελημένα ή και μη
Μια σκονη αναλλοιωτη
Παγος και φωτιά
Περιμενει τα οσα έπονται

Σαν χιονι και βροχη
καθαρη και διαφανη
Οπως αφηνει παντα περιθωρια
Η φωτιά που λιωνει τον παγο
Η φωτιά μες στον παγο
Με μια ματιά και με καθε ματια

Με καθε θανατο σου κι ένα ονειρο
Ζωντανό που μενει στα μάτια σου
Καποτε σαν παιδι την αφησες πληγωμενη
Τωρα σαν παιδι αγιατρευτο τρεχα να την βρεις
Περιμενει
να περασεις τα βουβα της ιχνη
Cut

Σε θελω
να γελας ολακερος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-02-2019