Γλυκολαλεί, που' χει φωλιά

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Χρόνια πολλά φίλοι μου και χίλια ευχαριστώ....το έγραψα χθες στο εσώφυλλο ενός βιβλίου που διάβαζα...δεν έχω αφήσει βιβλίο για βιβλίο, σκέφτομαι θα τα τινάξω...και παντού θα υπάρχουν ποιήματα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ν` ανέβω θέλω σε βουνό
στη πλάση να φωνάξω
να μην ακούτε αν πονώ.
Φτερά να βγάλω να πετάξω.

Ανέβηκα την χωματένια σκάλα
κι` έφτασα πια στο τέρμα.
Στα ξέφωτα! που ειν μεγάλα
το σούρουπο. Στο γέρμα.

Κοιτώ μακριά τη θάλασσα
τον ουρανό τ` αστέρια.
Πόση ζωή δεν χάλασα.
Κοιτώ στα δυο μου χέρια.

Ρυτίδες, που` χουν ζωγραφιές
μιλάνε όλες για το βιος.
Στα χέρια μου κοιτώ γραφές
τα λούζει ο ήλιος και το φως.

Σκόρπιες κηλίδες καφετί
θαρρώ έχουν τόσα να πουν.
Σημάδια σε λευκό χαρτί
με τρυφεράδα που αγαπούν.

Θ` ανέβω σε ψηλό βουνό
το κόσμο ν` αγκαλιάσω.
Σ` ένα ταξίδι το στερνό
εκεί..γλυκά θα ξαποστάσω.

Θ` αφήσω πίσω ένα χαρτί
στάμπες, μυρμήγκια γράμματα
με ανεξίτηλη γραφή.
Γράμματα και σπουδάγματα.

Ένα ευχαριστώ, θα γράφει
μ` ένα μονάχα παραλήπτη.
Μια μάνα απόψε υπογράφει,
απ` τη σπηλιά σε σκήτη.

Ζει ψηλά στις κορυφές
μαζί με λεύτερα πουλιά.
Ένα πουλί μες στις φτελιές
γλυκολαλεί, που`χει φωλιά.

11-3-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-03-2019