Μαύρη πέτρα

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μπήκε η άνοιξη μα εσύ ακόμα  λειπεις . . .
έφυγες κι άφησες ξοπίσω μαύρη πέτρα .
Μάλλον τα ζύγισες με τα δικά σου μέτρα...
και δε λογάριασες τα σύννεφα  της λύπης.

Όλα ανοίγουνε, μα η καρδιά κλεισμενη . . .
τα φυλλοκάρδια της βαριά κι'αμπαρωμένα.
Στης απουσίας σου το τέλμα βυθισμένα...
και στης αδόκητης ζωής την ειμαρμένη.

Δεν σου κρατάω πλέον άρνηση καμία . . .
ειναι δική σου η ζωή κι οι αποφάσεις .
Δεν έχει νόμους η καρδιά και αντιφάσεις. . .
Έχει μονάχα προσταγές κι αδυναμία .

Ξέρω πως δε θα ξαναρθείς κοντά μου πάλι. ..
τα οχι και τα ναι..μας στήσανε καρτέρι .
Θα παει χαμένο και αυτό το καλοκαίρι . . .
ερημο θα'ναι της καρδιάς το ακρογιάλι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-03-2019