Δύο μάτια

Δημιουργός: CATELOS34

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μες την νύχτα δυο μάτια να σπαραζουν για ένα σ'αγαπώ.
Μες την νύχτα μια καρδια πάνω από τον εγωισμό.
Μες την νύχτα,ένα σώμα σε ζητεί, σε αναζητάει τα φτερά της ψυχής μου , παραπαταει.

Χάνονται έρωτες,σβήνουνε τ' αστέρια,
Χάνονται στιγμές μέσα απο τα δυο σου χέρια.
Χάνονται,έρχονται και φεύγουν σκορπίζονται στο πουθενά σου.
Φυλαγμένα μέσα στην καρδιά σου.

Χάνονται έρωτες, σβήνουνε τα πάθη.
Φτιάχνονται τα πιο μεγάλα λάθη.
Χάνονται καλοκαίρια
Έρχονται χειμώνες, φεύγουν ακολουθούν ασκοπούς κανόνες.

Μες την νύχτα δυο μάτια να σπαραζουν για ένα σ'αγαπώ.
Μες την νύχτα μια καρδια πάνω από τον εγωισμό.
Μες την νύχτα,ένα σώμα σε ζητεί, σε αναζητάει τα φτερά της ψυχής μου , παραπαταει.

Μες στην μέρα κρατάω το χαμόγελο σου, το βλεμμα σου, τον χαμό σου.
Μες στην ημέρα το χάος μου εσύ μπερδεμένη μέσα σε ένα "γιατί".
Μες στην μέρα η μορφή μου σπάει,καταρρέει η φωνή μου πάντα κλαίει.

Χάνονται αγάπες, βρίσκονται αυταπάτες.
Βρίσκονται αφορμές, χάνονται απάτες.
Χάνονται,έρχονται, φεύγουν μακριά, με αργά βήματα μα και γοργά.

Βρίσκονται άνθρωποι μυριάδες, χάνονται- για δες.
Φεύγουν,έρχονται, χάνονται στο τίποτα σου, σαν το αίσθημα του έρωτα του.

Μες την νύχτα δυο μάτια να σπαραζουν για ένα σ'αγαπώ.
Μες την νύχτα μια καρδια πάνω από τον εγωισμό.
Μες την νύχτα,ένα σώμα σε ζητεί, σε αναζητάει τα φτερά της ψυχής μου , παραπαταει.

Μες στην μέρα κρατάω το χαμόγελο σου, το βλεμμα σου, τον χαμό σου.
Μες στην ημέρα το χάος μου εσύ μπερδεμένη μέσα σε ένα "γιατί".
Μες στην μέρα η μορφή μου σπάει,καταρρέει η φωνή μου πάντα κλαίει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-03-2019