Φεγγάρι (… άδικα περιμένω!)

Δημιουργός: zari.kardias, ♥Νίνα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μόνη κι απόψε η καρδιά
δέντρο γυμνό, σπασμένο
Ματιών ρυάκι που κυλά
Χώμα ψυχής σκαμμένο
(…φεγγάρι αγαπημένο)
… άδικα περιμένω!

Ζούγκλα η πόλη πέτρινη,
δάσος κακοφτιαγμένο
Ίσκιοι ζωής με κυνηγούν
το σώμα ριζωμένο
(…φεγγάρι πλανεμένο)
… άδικα περιμένω!

Σκέψεις κλαδιά μες το μυαλό
Φως συρματομπλεγμένο
Λαβύρινθος και άβυσσος,
κουβάρι μπερδεμένο
(…φεγγάρι διχασμένο)
… άδικα περιμένω!

Όμως Φεγγάρι να μη βγει,
αν είναι αλλαγμένο
Να λάμπει θέλω αυθεντικό
κι όχι επιχρυσωμένο
(… άδικα περιμένω!)

Μου είπαν… μάλλον χάθηκε,
ουρανομακρυσμένο
Αν φέγγει σ΄ άλλη αγκαλιά,
για μένα είναι… καμένο
(… άδικα περιμένω!)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-03-2019