Κοινωνικά τετράστιχα

Δημιουργός: kotsani, Γιώργος Σοϊλεμεζίδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το κράτος βλέπω ως άγαλμα:
άνδρας μπρούντζινος, σπουδαίος, κάλλιος.
Κατ’ απ’ το φύλλο της συκής κρυμμένο έχει
το μεγάλο όργανο της ασφάλειας.

Όταν η φύση θα αντιληφθεί
του τοξικού πολιτισμού μας την παγίδα,
απότομα θα διαμαρτυρηθεί
όπως συνέβη με την Ατλαντίδα.

Ο αιώνας έδωσε πολλά μαθήματα,
ενώ το ένα είναι σαν σημάδι:
πιο λαμπερά φωτίζουν οι δάδες
που οδηγούν στο σκοτάδι.

Κάτι έχει η χώρα μου στη μήτρα της,
με την ίδια της τη φύση δεν πάει καλά:
το σχολείο σκοτώνει την όρεξη για μόρφωση,
τον ζήλο για κόπο σκοτώνει η δουλειά.

Όταν παρατηρώ τα λιπαρά πιγούνια
δεν κατακρίνω και τόσο τους μπολσεβίκους,
γιατί φοβάμαι πως τα χορτασμένα γουρούνια
είναι πιο φοβερά από τους πεινασμένους λύκους.

Είναι συνέχεια στα πόδια
και ψάχνουν απεγνωσμένα οι κυβερνήτες,
πώς να δουλέψουμε σαν βόδια
και να τσιμπάμε σαν σπουργίτες.

Με τον καθένα ευγενής κι απλοϊκός
και δε διαθέτω πονηριά και είμαι ντελικάτος,
αλλά αμέσως γίνομαι απατεώνας και καπάτσος,
όποτε έχω αλισβερίσι με το κράτος.

Όπως πάντα σιωπάει ο λαός,
πανηγυρίζει αθόρυβα η κλίκα-βρομιάρα,
εμείς γεννιόμαστε για ευτυχία κι λευτεριά
σαν ψάρι για την πτήση και την σχάρα.

Η ζωή μας έχει παρασκήνια,
που τα δίποδα τετραποδίζουν,
εκεί της κοινωνίας τα ποντίκια
την πίτα την κοινωνική καταβροχθίζουν.

Μες στους ναούς λαμβάνει ο κοσμάκης
της απιστίας το συλληπτικό χάπι,
εκεί μέσα στις τελετές ψάχνουν Θεό,
όπως μέσα στη συνουσία την αγάπη.

Ότι οι βασιλιάδες είναι οι βασικοί Κακοί,
επινόησαν της βλακείας οι εργολάβοι:
οι τσάροι σκότωσαν όχι περισσότερο λαό,
παρά διάφορου είδους σκλάβοι.

Τα σωθικά της γης τρώνε τα εργοστάσια,
ποτίζουν με φαρμάκι το αίμα των ποταμών,
και κλείνουν τα μάτια της φύσης
των αεροδρομίων πεντάρες από μπετόν.

Εισρέει στάλα-στάλα εδώ και χρόνια,
γιατρεύει και δηλητηριάζει ταυτοχρόνως,
σταλάζει το ευρωπαϊκό νερό
μες στις ρωγμές του ελληνικού μαρμάρου.

Στην Ελλάδα ακόμη έχουν στόματα
δημοκρατία να διδάσκουν:
εδώ εκλέγουνε τα πρόβατα
τους λύκους, να τους βόσκουν.

Ίγκορ Γκουμπερμάν

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-03-2019