Μια ανεμώνα ομορφούλα...ε

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Μόνο παιδικό θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω τούτο το ομορφούλι ...που γνώρισε ..δόξες !, ΩΕΩ! σας ευχαριστώ.ρυ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φύτεψα μια ανεμώνα, ν` ανθίσει το Γενάρη
να την βλέπω ομορφούλα, να πηγαίνω στο φεγγάρι
την Αυγή να μου μιλάει, στα λιλά της τα στολίδια
να` χω χίλια βραχιολάκια και χρυσά τα δαχτυλίδια

Την φροντίζω, τη ποτίζω, μην την πιάσει ο Βοριάς
ν` ανθίσει να μου φέρει, το κουστούμι της χαράς
της μιλώ, με τρυφεράδα, την προσμένω στην αυλή μου
μες στο κρύο και τ` αγιάζι, να` χω την ανταμοιβή μου

Φύτεψα μια ανεμώνα, του Χειμώνα το λουλούδι
και της παίζω ταξιμάκι, τη μιλώ μ` ένα τραγούδι
την γυρίζω προς τον ήλιο, να φουντώσει η καλή μου
να` χω να προσμένω δώρο, στη μοναχική ζωή μου

Σαν θ` ανθίσει στα μωβέ της, θα μεθώ στα χρώματα
μια ανεμώνα..και μου φτάνει, να` χω χίλια αρώματα
τι κι αν είναι αυτή μικρούλα, η ομορφιά της είναι μεγάλη
στο χιονιά, στο ξεροβόρι, θα την έχω προσκεφάλι

Σαν θ` ανθίσει θα γελάω, θα ειν στολίδι κάθε μέρας
μα ποτέ δεν θα της πω, αν μου στέρεξε ο αέρας
μη μου πληγωθεί η καλή μου και τρανά να μεγαλώσει
να` χει πράσινα τα φύλλα, τη ψυχή μου να μερώσει

Καρτερώ μες στο Χειμώνα, να` ρθει με τη φορεσιά της
τα μωβέ της, τα λιλά της, τα στολίδια τα δικά της
θα της πω μια καλημέρα και το χέρι μου θ` απλώσω
σε περίμενα μικρή μου, ένα χάδι θα της δώσω

Θα έχω γέλιο στη ζωή μου, μες στο χιόνι και στα κρύα
μια ανεμώνα ταπεινή, μες στα βιολετιά, κυρία
Ήλιε μου, δώσ`της το φως, ν` ανθίσει την προσμένω
στο λιλά της το φουστάνι, ειν το δάκρυ μου κρυμμένο

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-03-2019