Πόσο? τα καρφιά, τα τρένα

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου να είστε καλά κι` η γραφή χωρίς σχόλια....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πες τι? πόθησες στ` αλήθεια
εαυτέ μου κακομοίρη
να κρυφτείς μες στη συνήθεια
μες στων λουλουδιών τη γύρη.

Είδες κύματα βουνά
και πελάγη ανταριασμένα
κι` όλο έλεγες, ξανά...
όλα θα μιλούν για εμένα.

Τι φαντάστηκες καημένε
θα` χεις σύμμαχο, φιλί
εαυτέ μου, ονειροπαρμένε.
Πόσο? αξίζει το σκαλί!!!

Πόσο αξίζει η αγάπη
πόσο? πάθη και το κρίμα
πόσο, όλα σου τα λάθη!
Πόσο του πελάγου κύμα.

Πόσο, αξίζουν τα σπαθιά?.
Πόσο? τα καρφιά, τα τρένα!
Πόσο η δόλια μου καρδιά
και τ` αληθινά γραμμένα.

Εαυτέ μου κακομοίρη, ψάχνεις
ψάχνεις..χαρακιές κι` αποκαίδια
κι` όλο επαναστάσεις κάνεις!!
Με ψυχής, τα εισιτήρια.

Κι` όλο πας, που πας?
μέσα σε τόση σκόνη!!
Και στα όνειρα ζητάς
ένα ολάνθιστο σεντόνι.

Να διπλωθείς, να κοιμηθείς
να δεις πουλιά και άστρα.
Μ` όλο το δίκιο να λουστείς
να` χεις δικά σου κάστρα.

Έχεις, χούφτες με καρφιά!
πέταξε έρημε κανένα!!
Έχεις και μια πυροστιά!
Κι` όλα φύγανε τα τρένα!

Πιάσε μολύβι, γράφε
σειρές, αράδες, αράδες
κι` άμα θέλεις κλάψε.
Σβήσαν καιρό οι δάδες.

Πονάει τόσο η αγάπη
είναι τα κρίνα, της σιωπής!!!
Ποτισμένα, ειν με δάκρυ!
Ξερό στεφάνι! το φορείς.

16-4-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-04-2019