Του Χριστού τα Πάθη (παραδοσιακο)

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φίλες και φίλοι.
Θεωρώ ότι είναι σημαντικό για την παρέα μας,
να θυμηθούμε τη σημερινή μέρα το
"Μοιρολόι της Παναγίας "
Είναι ενα παραδοσιακό άσμα, που παλιά το λέγαμε
Και σαν κάλαντα τη Μ.Παρασκευή.
Ανεξάρτητα του πόσο πιστός ή άπιστος είναι κάποιος
νομιζω ότι αξίζει. . .μια ανάγνωση..
......
.......
Σήμερον μαύρος ουρανός σήμερον μαύρη μέρα,

σήμερον όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται.

Σήμερον έλαβον βουλή οι άνομοι Εβραίοι,

οι άνομοι και τα σκυλιά και οι τρισκατηραμένοι

για να σταυρώσουν τον Χριστό των πάντων βασιλέα.

Και ο Κύριος ηθέλησε να μπει σε περιβόλι,

να κάμει δείπνο μυστικό για να τον λάβουν όλοι.

Η Παναγιά η Δέσποινα καθόταν μοναχή της,

τας προσευχάς της έκανε για τον μονογενή της.

φωνή της ήρθε απ΄ ουρανού και απ΄ Αρχαγγέλου στόμα.

Σώσον Κυρά τας προσευχάς, σώσον και τας μετάνοιας

και τον Υιόν σου πιάσανε και σαν ληστή τον πάνε

και στου Πιλάτου την αυλή εκεί τον τυραννάνε.

Φτιάξτε καρφιά, φτιάξτε καρφιά, φτιάξτε τρία περόνια

κι΄ εκείνος ο παράνομος βαρεί και φτιάνει πέντε.

Συ Φαραέ που τα έφτιαξες εσύ να μας διδάξεις.

Τα δυο βάλτε στα πόδια του και τ΄ άλλα δυο στα χέρια

Το πέμπτο το φαρμακερό βάλτε το στη καρδιά του,

να στάξει αίμα και νερό να λιγωθεί η καρδιά του.

Η Παναγιά σαν τ΄ άκουσε έπεσε κι ελιγωθη
Σταμιά νερό της έριξαν τρία κανάτια μόσχο

και τρία νεροδόσταμνα για να της έρθει ο νους της.

Μα σαν της ήρθε ο λογισμός, μα σαν της ήρθε ο νους της,

ζητά μαχαίρι να σφαεί, φωτιά να πάει να πέσει,

ζητά γκρεμό να γκρεμιστεί για το Μονογενή της.

Όσοι αγαπάτε τον Χριστό κι΄ όσοι τον προσκυνάτε,

όλοι να μ΄ ακλουθήσετε να πάω να τον έβρω.

Μα δεν την ακολούθησαν παρά οι τρεις παρθένες,

η Μάρθα, η Μαγδαληνή και του Λαζάρου η μάνα,

του Ιάκωβου η αδελφή και οι τέσσαρις αντάμα.

Πήραν τη στράτα, το στρατί-στρατί το μονοπάτι,

το μονοπάτι τς΄ έβγαλε μες του ληστή τη πόρτα.

Άνοιξε πόρτα του ληστή και πόρτα του Πιλάτου,

κι η πόρτα απ΄ το φόβο της άνοιξε μοναχή της.

Κοιτάει δεξά, κοιτάει ζερβά κανένα δεν ηβλέπει,

κοιτάει και δεξιότερα και βλέπει τον Αϊ Γιάννη.

Αφέντη μου, Αϊ Γιάννη μου και βαπτιστά του γιου μου,

μην είδες τον υγιόκα μου και σε διδάσκαλο σου:

Δεν έχω στόμα να σου πω, γλώσσα να σου μιλήσω,

δεν έχω χεροκάλαμο για να σου τον εδείξω.

Βλέπεις εκείνον το γυμνό, τον παραπονεμένο,

όπου φορεί πουκάμισο στο αίμα βουτηγμένο,

όπου φορεί στη κεφαλή ακάνθινο στεφάνι,

εκείνος είν΄ ο γιόκας σου κι εμέ διδάσκαλος μου.

Η Παναγιά πλησίασε γλυκά τον αγκαλιάζει

δε μου μιλάς παιδάκι μου, δε μου μιλάς παιδί μου:

Τι να σου πω μανούλα μου που διάφορο δεν έχεις,

κοντά το Μέγα Σάββατο κοντά στο μεσονύχτι

που θα λαλήσει ο πετεινός, σημαίνουν τα επουράνια

σημαίνει και η Αγιά Σοφιά με τρεις χρυσές καμπάνες.

Όποιος τ΄ ακούει σώζεται όποιος τ΄ ακούει αγιάζει

και όποιος το καλοσκεφτεί παράδεισο θα λάβει

παράδεισο και λίβανο από τον Άγιο Τάφο.

Καλή Ανάσταση , καλό Πάσχα σε όλους

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-04-2019