Της Μοναξιάς... η μόνη αξία

Δημιουργός: φιδάκος, Γεώργιος Αρσενιου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Της μοναξιάς τα όρια κανείς δεν τα ορίζει
μόνο αυτός που την αποκτά...
μόνο αυτός που την γνωρίζει...

Της μοναξιάς τα όρια κανείς δεν τα ορίζει,
γιατί πολλοί ειναι οι λόγοι οι πικροί
για κάποιον που την γνωρίζει!

Οταν η μοίρα είναι άπονη,
κι αμείληκτα σε πληγώνει,
τότε στης μοναξιάς την φυλακή,
ο πόνος σου φουντώνει!

Μα είναι γλυκόπικρο αυτό το πιοτό,
που η μοναξιά πάντα σε ποτίζει!
Στην γλύκα της λησμονιάς,
το δάκρυ πικρό σε πλημμυρίζει!

Γυναίκες σου λένε μετά,
όντα ευαίσθητα κι αισθηματικά,
μα το μόνο που τις νοιάζει
είναι ο άλλος μοναχά, την καρδιά τους να κοιταζει!

Εχθές το βράδυ με πλησίασες
ζήταγες κάποιον να μιλήσεις,
γιατί είχες στεναχώρια στην καρδιά
κι έψαχνες κάπου να ακουμπήσεις.

Μα σήμερα που εγώ πονώ
εσύ έχεις πάλι κέφια..
αντι να με ακουσεις να μιλω,
τόριξες στα τέλια και στα ντέφια!

Διόλου δεν στοχάστηκες
πως πίσω απ' την απλή φιλία
κρύβεται έρωτας δυνατός
για σας ωραία μου κυρία.

Μα εσύ πότε δεν κοίταξες
βαθιά μες την ψυχή μου.
Ποτέ σου μέσα μου δεν έψαξες
δεν δέχτηκες την ζωή μου.

Με είχες μόνο για τις λύπες σου
τις στεναχώριες και τα προβλήματα σου.
Με είχες απλά σαν φίλο σου
δεν έβλεπε τον έρωτα μπροστά σου!

Καλύτερα λοιπόν στην μοναξιά
παρέα μαζί της να κάνω.
Μία μόνο αξία έχει η μοναξιά
μαζι της όνειρα να κάνω!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-08-2006