Ο δρόμος μου πληγή

Δημιουργός: jota gerogiorgi

οταν η αγαπη απαλυνει τον πονο.. .

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αστέρι αλαργινό
τις νύχτες σε ζητώ
στον ουρανό,
να πάρω λίγο φως
να μη χαθώ.
Ο δρόμος μου πληγή
Ο πόνος στο κορμί,
παράπονο
Το χάδι σου,
το μόνο βάλσαμο


Εντάξει ..το ξέρω..
άνισος ο αγώνας..
μα αντέχω ..
η στιγμή μαζί σου αιώνας

Δακρύζω.
Πως μισώ το γκρίζο.
Οι στιγμές μαζί σου
πόσο είν' ακριβές.
Ο χρόνος τρέχει,
φεύγει,δε μου φτάνει.
σε θέλω εδώ κοντά μου,
το ίδιο όπως και χτες,

Το γέλιο σου κρατώ κι ο φόβος χάνεται ,
όλα καλά
στα μάτια σε κοιτώ ,
κάνω βουτιά
και για μια στιγμή...
νιώθω ήρεμος,
γύρω ομορφιά.
Η άνοιξη γελά,
μου χαμογελά


Αστέρι μου μικρό
τις νύχτες σε ζητώ
στον δικό μου ουρανό
να πάρω λίγο φως
να μη χαθώ.
Ο δρόμος μου πληγή
κι ο πόνος στο κορμί,
πικρό πολύ πικρό παράπονο
Το χάδι σου αγάπη μου,
το μόνο βάλσαμο


Εντάξει ..το ξέρω..
άνισος ο αγώνας..
μα αντέχω ..
μια στιγμή μαζί σου αιώνας

Δακρύζω.
Πως μισώ το γκρίζο.
Οι στιγμές μαζί σου
πόσο είν' ακριβές.
Ο χρόνος τρέχει,
φεύγει,δε μου φτάνει.
σε θέλω εδώ κοντά μου,
το ίδιο όπως και χτες,

Το γέλιο σου κρατώ
κι ο φόβος χάνεται.
όλα καλά
στα μάτια σε κοιτώ ,
κάνω εκεί βουτιά
και για μια στιγμή...
νιώθω ήρεμος,
γύρω ομορφιά.
Η άνοιξη γελά,
μου χαμογελά ξανά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-05-2019