Σ' ένα κουβάρι χρυσαφί

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, όσο δεν τελειώνουν οι λέξεις θα υπάρχει πάντα και μια λύτρωση, να περνάτε καλά σας ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αγαπώ το βραδινό Αποσπερίτη
κι` έχω χιλιάδες χρώματα .
Την ύπαρξη μου και μια σκήτη
στη πέτρα να` χω στρώματα.

Αγαπώ, δυο ζαρωμένα χέρια
που`χουν πάνω τους τη Γη.
Χέρια, που δεν γίνανε μαχαίρια
και στάζει μέλι η πληγή.

Τα φεγγαρολούλουδα αγαπώ
σαν πιάνει και νυχτώνει!
Έχω ένα πόθο δυνατό
φλόγα ψυχής να τα λυτρώνει!

Βότσαλα, στρείδια και κοχύλια
τ` αγαπώ ψυχή και σώμα
και τα χρόνια μου τα χίλια
κι` έχω ένα φιλί στο στόμα.

Αγαπώ, όταν μ` αγαπούνε
κι` όταν με μισούν πονάω
τα κλωνάρια μου λιγούνε
κει στο χώμα που αγαπάω.

Πλάθω λέξεις, σβήνω σκέψεις.
Για ταξίδια θα κινήσω...
Πλάνες χίλιες υποσχέσεις
στα χαρτιά θα ζωγραφίσω.

Πλάθω της γης τα γράμματα.
Σ` ένα κουβάρι χρυσαφί!!!
και θέλω για ανταλλάγματα
να` χω μονάχα τη γραφή.

Πλάθω λέξεις, ψάχνω λέξεις
ένας ζητιάνος! με μολύβι.
Μια αγορά για να διαλέξεις!
Ότι στη ζωή σε θλίβει!

Πλάθω λέξεις στα παζάρια
και στις αψηλές κορφές.
Ψάχνω για μαργαριτάρια
σε καματερές πηγές.

Ψάχνω μια λέξη την φορά
να την εκάνω φυλαχτό.
Να την γλυτώσω από την πυρά!!
Μέσα της να κρυφτώ!!

Μια λέξη, μόνο ν` άφηνα
κληρονομιά και περιουσία.
Θεοί και τι δεν θα`δινα.
Μια λέξη μόνο. Αθανασία.

Για να γελούνε τα πουλιά
για να γελούνε τ` άστρα.
Και να μυρίζει η αγκαλιά!!
ΑΓΑΠΗΣ, γιασεμάκια άσπρα.

7-5-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-05-2019