Που θάβρω γη να κοιμηθώ

Δημιουργός: ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ, Διαμαντής Παππάς

Απ' την συλλογή "Οδοιπόροι"

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βαδίζαμε απ’ πρωί ως το βράδυ
και βρισκόμασταν στο ίδιο σημείο.
Συναντήσαμε τους ίδιους ανθρώπους
τις ίδιες γνώριμες φυσιογνωμίες.

Αναστατωμένοι ξεκινήσαμε πάλι
μα δίχως αποτέλεσμα.
Τα ίδια και τα ίδια.

Ποθήσαμε λίγη αλλαγή
μα όπως φαίνεται είναι αδύνατον να την βρούμε.
Οι άνθρωποι παντού είναι ίδιοι
και δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν.

Τώρα κι αν πέρασε καιρός
δεν άλλαξαν οι ανθρώποι,
το μερτικό απ’ την χαρά
μου τόχουν άλλοι τόποι.

Κομμένα λούλουδα κρατώ
φρεσκοβαμμένα μ’ αίμα,
όποιον διαβάτη κι αν ρωτώ
μου λέει το ίδιο ψέμα.

Φλόγες ψηλά στον ουρανό
γράψανε τ’ όνομά μου
πως το μπορεί το δειλινό
η άμοιρη καρδιά μου;

Που θάβρω γη να κοιμηθώ
σοκάκι να πλαγιάσω,
σταυρώθηκα μες τον βυθό
κι ακόμα να αγιάσω.


Διαμαντής Παππάς
Junior

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-08-2006