Μες το κεφάλι μου, η μάνα. ( Αφιερωμένο )

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, έγραψα μια...σαχλαμαρίτσα...Θέλαμε ένα Βασιλιά...βλέποντας ΕΡΤ1 τώρα το πρωί, μα θ` ανεβάσω ....κάτι ευχάριστο για το Γιάννη μου ασφαλώς.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο σπίτι παίζουν μουσικές
ουράνιας θείας μελωδίας.
Βιολιά και βιόλες μαγικές
δοξάρια, εβδόμης συμφωνίας.

Μες στο σαλόνι η ζωή!!
φοράει τα ρούχα τα καλά
παίζει στο πιάνο μουσική.
Το κυπαρίσσι μου γελά.

Μεγάλωσε θαρρώ πολύ
και μάκρυναν τα χέρια
είναι η δική μου Ανατολή
και τα δικά μου αστέρια.

Μ` ένα κονσέρτο να γελώ
βαθιά να ανασαίνω.
Ποιος νοιάζεται, πόσο! γερνώ
ποιος? τι καταλαβαίνω!!

Από φούγκες και βιολιά
από Ερόικες, Ενάτη
αφού έχω μεγάλη αγκαλιά
αγάπη, που ειν γεμάτη.

Και γράφω, γράφω σειρές
και γράφω αράδες, αράδες.
Κι` - Άκου μάνα μουσικές!
Άκου Θεούς με δάδες.

Στην αετοφωλιά έχω γιορτή
με τις μουσικές του Γιάννη
απόκτησα...και μουσικό αυτί
σε κήπους!! πάω σεργιάνι!!

Σε κήπους και σε Ουρανούς
σε θάλασσες και κύματα
σε Γαλαξίες μακρινούς
κι` έχω χειροκροτήματα.

Μες στο κεφάλι μου, η μάνα...
παίζουνε εκατό βιολιά
όλη τούτη την νιρβάνα!
Την έχω δώρο σε φιλιά.

Ευλογημένε Σταυραετέ μου
ευχές στο χαρτί σου δίνω.
Ένα κρινάκι λευκό, ακριβέ μου!
Στα χέρια σου τ` αφήνω.

8-5-2019
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-05-2019