Αnimus (το πνεύμα μας)

Δημιουργός: Κων/νος Ντζ, Κωνσταντίνος Ντζούνης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το σκοινί που ισορροπούσαμε
έχει σπάσει και απλά κρεμιόμαστε στο κενό
και η ευτυχία που αναζητούσαμε
εξατμίστηκε σαν σταγόνα λάδι μέσα στο νερό

Φιλικοί, μακρινοί, απρόσιτοι
ξοδεύουμε ζωή για λίγα κάλπικα αργύρια
μα συνάμα και αφιλόξενοι
κάνουμε υπόκλιση σε φθονερά ακροατήρια

Αμαρτωλοί και μόνοι στης νύχτας το τιμόνι
η απουσία χάρτης στων ματιών την δακρυσμένη άκρη
Ευαίσθητοι και μόνοι η μοναξιά βαγόνι
σε μακρινό ταξίδι η ψυχή δεν παύει να ελπίζει

Βλοσυροί στα συναισθήματα
δίνουμε μόνο σε αυτούς που μας έχουν αρνηθεί
Πιο ανάλαφροι στα αδικήματα
μια αρένα φτιάχνουμε για να πονάμε όλοι μαζί

Κουρασμένα πια τα πρίσματα
ένα χρώμα γεννάει το φως σαν τα διαπερνά
Χαρούμενα είναι τα κρίματα
μιας και ο πόνος την κάθε αντίσταση αψηφά

Ελεύθεροι και ξένοι απ΄το φόβο χωρισμένοι
η μοναξιά παλάτι κατοικημένο απ’ τα άλικα πάθη
Η νύχτα δεν ταξιδεύει την αυγή παραμονεύει
το αύριο σμιλεύει τις πικρές θύμησες τιθασεύει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-05-2019