Ρόδο

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το ρόδο το αληθινό ζεί πολύ μακρυά
Σκορπάει χωρίς να το ξέρει τα δώρα
Αέναη και μοιραία να γεννιέται η χαρά
Στο διθύραμβο τον νέο που γραφω τόση ώρα

Στη χόυφτα μου το άφησε κάποιο χέρι
Κατακόκκινο και μεθυστικό
Από των λέξεων τη ζούγκλα ξεφυγε σαν περιστέρι
Και στη φωνή του στίχου μου μπηκε θριαμβικό

Δέος να το βλέπω τόλμη να το κόψω με κατέχει
Φοβάμαι πριν προλάβω μήπως μαραθεί
Μα εκείνο μου χαμογελάει και λέει πως αντέχει
Ζεί και προσμένει τη δικη μου ανατολή

Κι όλο κοιτάει την ανατολή κι όλο ανθίζει
Αστείρευτο κάθε στιγμή να το βιώνω
Γιατί χωρίς σταματημό με συγκλονίζει
Στο μέλλον στο παρόν αιώνια στο χρόνο

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-06-2019