Όμηρος

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σμίγουν στ'άγγιγμά σου, σάρκες δυό ονείρων
Που θυμιατίζουν όποια εσύ νοήματα τους δίνεις
Αχ μην αρνηθείς στο φίλημα πλέρια να γίνεις
Κι ένα φιλί σου απόσταγμα μύριων νάναι μύρων

Η λιτανεία ψύχραιμη των κρύφιων λογισμών
Μου αναγγέλλει τρέμοντας το κάθε σκίρτημά τους
Κι εγώ σαν όμηρος των πιο εξαίσιων πεθυμιών
Λικνίζομαι χαρούμενα στα ψιθυρίσματά τους

Οι αποστάσεις φθείρονται μεταξύ των ασωμάτων
Χορεύει και γκρεμίζεται της μοίρας η γραμμή
Πώς νιώθει την εκπλήρωση ακόμα η θαλπωρή
Ενόσω θα κοιμούνται τα χυμώδη των σωμάτων

Πές,ο θηριώδης έρωτας πως είναι υπαρκτός
Κοκαλωμένη η φαντασία να μην παραπονιέται
Οι βρυχηθμοί του πόθου σου ο πρώτος ενθουσιασμός
Τον προσκυνώ, κι ο παραλογισμός μου ξεπερνιέται

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-06-2019