Ψευδαισθήσεις του έρωτα

Δημιουργός: libertad

Δεν ξέρω αν μπορεί να θεωρηθεί ποίημα, αλλά είναι ο τρόπος μου να εκφραστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα περάσει κι αυτό το καλοκαίρι.
Οι μέρες μου θα γίνουν ξανά βροχερές.
Κι όπως θα τρέχει το νερό στο δρόμο,
έτσι θα τρέχει κι η μορφή σου στα όνειρά μου.
Κι η αγάπη σου μοιάζει με όνειρο.
Υπάρχει και δεν υπάρχει.
Την έζησα...κι όμως, όχι.
Σε έχω και δεν σε έχω.
Γιατί πάλλεται η ψυχή σου μες στα χέρια μου,
αλλά πάντα μου ξεφεύγει;
Τι 'ναι αυτό που σε παίρνει μακριά;
Απατηλές ψευδαισθήσεις του έρωτα.
Δυο στιγμές που σβήνουν
σαν τα πρωινά άστρα.
Όνειρα που ξεθωριάζουν
με το φως της ροδαυγής.
Άραγε, θυμάσαι τη μορφή μου;
Τα μάτια μου έχουν το χρώμα της καρδιάς σου
κι εσύ για φορεσιά σου τη θλίψη τους.
Τι σε κάνει και φεύγεις τις νύχτες;
Σκοτώνεις στα σκοτάδια τη μοναξιά σου
για να της πεις καλημέρα το πρωί.
Μήπως όλα αυτά είναι όνειρο;
Απόψε θέλω να βουλιάξω στα μάτια σου.
Τα βλέπω μπροστά μου να μεγαλώνουν,
σαν βαθύς ωκεανός,
να με τραβάνε και να με ορίζουν.
Φοβάμαι τα βάθη τους.
Μήπως κρύβεις εκεί την αλήθεια;
Κράτα μου το χέρι να μη χαθώ.
Είναι σκοτάδι. Πού έκρυψες τον ήλιο;

- Μα δεν το βλέπεις;
Δεν αντικρίσαμε ποτέ τον ήλιο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-08-2006