Στης Σουμελά, τα αναλόγια

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου...καιρό έχω ν` ανεβάσω μια γραφή για την λυγερή....κι ειν οι καιροί...πονηροί.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φύτεψα δυόσμο κι αρμπαρόριζα
να σ` αγαπάω γαλανή
κι` αν πουν, πως δεν σε γνώριζα
μάρτυρες είναι οι Ουρανοί.

Έτριψα, λίγη ρίγανη στο χέρι
κι είδα μια κάπαρη ψηλά.
Στο βράχο ένα αγιοκέρι
κι` είδα Θεό, να σου μιλά.

Έκοψα βάγια, σχοίνα, βασιλικό
να σου στολίσω το σταυρό
κι` ένα μπρισίμι, ασημικό
σου` φερα δώρο στο γιαλό

Είδα βραγιές τους κατιφέδες
στο περιβόλι σου!! του Θεού
κι` ένα ματσάκι με πανσέδες
Σου κέντησα με τον νου.

Μ` άγριο θυμάρι, άγρια μέντα
να μοσχοβολάς ακριβή μου.
Να μην θωρώ θλιμμένα
τα φώτα στην αυλή μου.

Μια ανεμώνα του Γενάρη
κι` ανθάκια, της μικρής ροδιάς
Τα αητόπουλα σου φάροι!!!
κι` άσπρα κρίνα της χαράς.

Στα πελάγη σου, το θάμα
και του μόχθου πυροφάνια!!
Όλα τα κυπαρισσόπουλα αντάμα!!
στα μάρμαρα, πλέκουν στεφάνια.

Αγριοβότανο, δάφνη και μυρτιά
νέκταρ, πετιμέζι, μέλι
της γης σου τα μυρωδικά!!
Τ` αστέρια σου, Αγγέλοι.

Ένα κοντάρι, ως τα ουράνια!!
Κοίτα ακριβή! Θωρείς τη πλάση.
Ένας σταυρός τα Θεοφάνια.
Ένα κοχύλι, στ` ακροθαλάσσι.

Μητέρα εσύ, βγάλε τα μαύρα τα σκουτιά!!
σήκω και φόρεσε ασημιά και άσπρα
Κράτα δυο λιοκούκουτσα στην καρδιά!!
Και πες τους, τι είναι τα κάστρα!!

Φύτεψα αρμπαρόριζα και δυόσμο
να τα κρατώ στα χέρια μου
δικό μου να`χω όλο τον κόσμο
και τ` άσπρα περιστέρια μου.

Στης ειρήνης!! τρανές σαιτιές
μ` όλα τα μαλαματένια λόγια!
Στου Πεντοζάλη τις στροφές!
Στης Σουμελά!! τα αναλόγια.

Αδαμοπούλου Γεωργία
19-6-2019.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-06-2019