ένας ουρανός όλο ελπίδα

Δημιουργός: Βασίλης Μακεδών, Βασίλης Ανδρώνης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ένας ουρανός όλο ελπίδα

Στο γαλάζιο του ουρανού το θόλο θ΄ ακουμπήσω
ελπίδες και όνειρα χρυσά εκεί να πάω να βρω
κι όταν πια γέροντας βαρύς, θα φύγω, θα γυρίσω,
σε άνοιξη ατέλειωτη στη γη εδώ θα ζω.

Το πέταγμά μου όψιμη χαρταετού μορφή,
τον άνεμο με δύναμη στα χέρια θα σηκώνω
μέσα στη σιέλ απόχρωση με ζύγια τη σιωπή,
ολημερίς με μίσος τη θλίψη θα σκοτώνω.

Τα γκρίζα σύννεφα θα ζω από κοντά,
κι όταν θα ρίχνουνε στη γη τους κεραυνούς τους,
θα μπαίνω μέσα στου θυμού τους την αχλή,
και θα κλείνω τους ατέλειωτους κρουνούς τους.

Όταν πια πίσω θα με φέρει κάποιο αγέρι,
που με βία και βρισιές θα με πετάξει εδώ στη γη,
τότε θα ζητήσω μ΄ικεσίες κάποιο χέρι,
να με κρατήσει όρθιο πριν φύγω απ΄τη ζωή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-06-2019