Και..τράβηξα μια μολυβιά

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, ερωτικούλι με χωρισμούς....όλα τέτοια γράφω μάλλον επειδή φύτρωσα! δω χάμου 33 χρόνια, ευχαριστώ να περνάτε καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το τρέμουλο που είχα στα χείλη
δεν το είδες κι` είπες γειά σου
το τελευταίο του έρωτα το δείλι
σαν στέρεψε η αγκαλιά σου.

Κι` έμεινα με τις αναμνήσεις
θολό τοπίο, άνυδρες μέρες
με μια ελπίδα, να γυρίσεις.
Πλοίο που ξέμεινε στις ξέρες

Το τρέμουλο που είχε η καρδιά
στα χέρια που ήταν λατρεμένα.
Είπες, συγνώμη μια βραδιά
γίναν τα κορμιά μας, ξένα.

Καλή σου τύχη, να προσέχεις
κράτα το γκάζι στο μηδέν
αγάπη να`χεις ν` αντέχεις
και μην σκεφτείς, ποτέ πως δεν!!

Δεν έψαξα να βρω μια αφορμή.
να`ρθω ξανά να σου μιλήσω.
Είναι οι μεγάλοι αποχωρισμοί
τα τρένα! που δεν θα`ρθουν πίσω.

Θα βουτηχθώ μέσα στο χρόνο
να λέω, ίσως..μ` αγάπησε πολύ....
ήτανε το δικό μου οξυγόνο!!
Τώρα πια. Τι! ωφελεί.

Μόνη αγάπησα με πάθος
αγάπη που γίνε θηλιά!
Έγραψα μια σελίδα. Λάθος!!
Και τράβηξα μια μολυβιά!.

Αδαμοπούλου Γεωργία
22-6-2019-------------Ν.Μ.Ξ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-06-2019