σκιές

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μες των ματιών σου τη γυαλάδα αντιφεγγίζει . . .
ένα ολόγιομο φεγγάρι σιωπηλό.
Βραδιές απέραντες στη θάλασσα θυμίζει . . .
που ' ταζε έρωτα το κύμα στο γυαλό.

Τα μεταξένια σου μαλλιά τρυπάει τ' αγέρι . . .
κι αφήνουν νότες σαν ατσάλινες χορδές.
Ύμνους στου έρωτα το ιερό θα φέρει.  . .
συνοδευμένους απο χόες και σπονδές.

Δυό φλόγες πύρινες πηδούν στα δυό σου χείλη . . .
και μοιάζουν κάρβουνα αναμμένα στο χιονιά.
Ράγισε κι έσβησε  τ' ακοίμητο καντήλι . . .
από το άδικο κι από την απονιά.

Δε λέει να πάψει της καρδιάς η καταιγίδα . . .
μέσα στα ναι και μες τα όχι τα θολά  .
Μα σαν πεθάνει και η τελευταία  ελπίδα . . .
θα μείνει ο ίσκιος σου να μου χαμογελά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-06-2019