Αγέρωχο, ένα γερανό ( Αφιερωμένο )

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, αφιερωμένο στο καλό μου φίλο Θόδωρο, με την ευχή! την προσευχή! να περάσει, περάσει κι αυτό.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Διψάσαμε για το στρατί
στο ξέφωτο που βγάζει
κι` ήταν η ανάσα μας καυτή.
Σφυροκοπούσε αγιάζι.

Είπαμε και αυτό θα περάσει!!!
κοιτώντας ψηλά στον ουρανό.
Μια μελωδία στη πλάση.
Αγέρωχο, ένα γερανό.

Διψάσαμε στην χωματένια σκάλα
που φύτρωναν τ` αγκάθια.
Κι` είδαμε τα μεγάλα
όσα ποθήσαμε άνθια.

Δυο κλωναράκια άρωμα δυόσμο
κι` αρμπαρόριζα στο ριζικό
κι` είπαμε στο κόσμο.
Ειν της ζωής! το μερτικό.

Στο στρατί στον Ήλιο
κει που μιλά η αγάπη
το πιο όμορφο βασίλειο
τα πιο ακριβά μας πάθη.

Ένα παράθυρο στη ζωή!
Ψηλά στο βράχο ένα μανουάλι.
Πάντα θα καίει ένα κερί!
Για δύναμη!! μεγάλη.

Διψάσαμε κι` ήταν ξερά
το στόμα και τα χείλη.
Μα ήταν ποτάμια με νερά!
Οι πιο καλοί μας φίλοι.

Ήτανε οι αγάπες μας, θυσία
μυρωδάτα, άσπρα γιασεμιά.
Τα κλώνια μας η αξία!
τα δυνατά μας τα πανιά.

Είπαμε, και αυτό θα περάσει
κι` είχε ο έρωτας δρόμο.
Στα χείλη κόκκινο κεράσι
με της αγάπης νόμο!

Φτάσαμε στις ψηλές κορφές
κι είχαμε δύναμη αετού
τα σύννεφα, έμειναν στο χθες.
Το πέταγμα, του γερανού.

Θυσία, δύναμη! σκοπός!
αγάπη στα δυο χέρια.
Τελειώνει τούτη η ατραπός!!!
Άναψαν, δυο καντηλέρια.

Εκεί στου βράχου την κορφή!
που`χουμε μεις μικρό θεό
κι` είν η ψυχή απαντοχή.
Στο ξέφωτο το φωτεινό.

Ξημερώνει, ψυχή μου κοίτα!
Θα περάσει, περάσει κι αυτό!
ήταν μόνο για μια νύχτα!
Έχεις Άγιο,, φυλαχτό.

( Αγαπημένε φίλε Θόδωρε η σκέψη μου και η αγάπη μου πάντα κοντά σου.)

Αδαμοπούλου Γεωργία
28-6-2019

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-06-2019