Το ήθος! Κάπου έχει πάει (στην συλλογή )

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλό Σαββατοκύριακο φίλοι μου, το σημερινό για την συλλογούλα, να περνάτε καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

( Μες στη σπηλιά αγιοκέρι )

Μου είπαν για το ήθος
και πήρα ένα φανάρι
χάθηκα μες στο πλήθος.
Ρώταγα, που ειν οι φάροι.

Έψαχνα ένα κοκκίνισμα
στο πρόσωπο της πλάσης
να`χω ελπίδας μήνυμα
κι έλεγα...θα γεράσεις.

Μ` ένα κόμπο στο λαιμό
ζήταγα μια αλήθεια
βάδιζα λες, σε γκρεμό.
Μου`λεγαν παραμύθια.

Να χαμηλώνει η ματιά
ζήταγα, μα τι! κρίμα
ερχότανε μια μαχαιριά!!
και φώναζε. Το χρήμα!!

Είπα θα βρω φιλότιμο
θα βρω, το δίχως άλλο
κι` έπεφτα σε αξιότιμο!!
Ένα φουσκωμένο γάλο!!

Περπάτησα την στράτα
που`χε του Ήλιου φως
κι` έπαιζε... μια παρλάτα.
--Ήθος! του καθενός!!

Μια ματιά ντροπαλή!
την γύρευα με πάθος.
Κι` άκουγα...είναι τρελή
Της μάνας της ..το λάθος!

Λίγη τιμιότητα γύρευα
χτυπούσανε τ` αργύρια!
θαρρώ μόνη ...μαγείρευα...
Καντάρια τα σαρίδια!!!

Είδα φεγγάρι, ρώτησα
μου είπαν στα παιδιά
ταξίδεψα κι` αρρώστησα!
να`βρω μικρή ροδιά.

Έβρεχε, ο θεός πολύ
έβρεχε χίλια χρόνια
δεν το`χε ούτε το φιλί
και σκούριασαν τ` αλώνια!

Δεν το`βρα σε χλωμό καντήλι
είπαν, τι θες εσύ εδώ?
με μια αλήθεια στα χείλη.
Μύθος!! ότι ζητώ.

Παρήλθον οι χρόνοι λεν.
Το ήθος! κάπου έχει πάει.
Στης ζωής μας τα μηδέν!
Στις οθόνες!! σου μιλάει !!

Το ήθος του μυαλού μου
που όλο κάστρα χτίζει.
σ` όσα ποθεί ο νούς μου....
Που ανάποδα γυρίζει!!

Αδαμοπούλου Γεωργία
6-7-2019

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-07-2019