Ιδού λοιπόν

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Του φωτός σου η πρώτη αχτίδα η χαραγμένη
Που βουτά μες στα μάτια μου κι αρμενίζει
Το λιγάκι που αφήνει και συγκλονίζει
Για κάποια ξέχωρη στιγμή ευλογημένη

Του αιώνιου η απαράλλαχτη σου μορφή
Του ρόδου το μπουμπουκάκι όταν ανοίγει
Που ο Απρίλης δεν ξέρει που καταλήγει
Και με ρωτάει να μάθει ποια είσαι εσύ

Ο ύπνος που δεν υπάρχει να γαληνεύει
Τι ολοένα του έρωτα οι καμπάνες χτυπούν
Για το μέγα μυστήριο που προσδοκούν
Κι ο ταχύς μου σφγυγμός τώρα πια αγριεύει

Νωρίς που σηκώνομαι στις ηδονές
Για να σκάψω τις ατέλειωτες μου ώρες
Δεν φοβάμαι της καταιγίδας τις μπόρες
Μονάχα τις λυπημένες σου βροχές

Βγαίνω απ’ τα σκοτάδια να σε τραγουδήσω
Ποιητής της αγάπης,ο καιρός θα δείξει
Ο πόθος στο χέρι κοντύλι έχει ρίξει
Ιδού λοιπόν εγώ ο ένας για να σε υμνήσω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-07-2019