Πονάει τούτη η εποχή

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου....ένα από τα οδοιπορικά..της Γεωργίας, μαγικά!! είναι τα μολύβια όπου σου κατέβει πηγαίνεις, ευχαριστώ πάντα όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι φορές που σκέφτομαι
τι? στ` αλήθεια γυρεύω
στ` ανθρώπινα παιδεύομαι
στα δίκια που πιστεύω.

Θέλω να φύγω την αυγή
κανείς να μην το ξέρει
μην την ακούσει την κραυγή
και πει, πως υποφέρει.

Να πετάξω σαν πουλί
σε γαλαξίες μακρινούς
ας πουν, αγάπησα πολύ
άνθρωπους, καθημερινούς!!

Να φτάσω ίσια στο φεγγάρι
να μην ακούω, να μην μιλώ
να μην ζητώ καμία χάρη.
Να`χω τον άνεμο οδηγό.

Να γίνω ένα γλαροπούλι
την θάλασσα να ορίζω
ένα χελιδονάκι, τοσοδούλι
φωλιά, να`χω να χτίζω.

Μια οργιά ανοιχτούς ουρανούς
ψηλά να ταξιδέψω
φίλους να κάνω γερανούς!!
ποτέ, μην επιστρέψω.

Σε κορυφές να τριγυρνώ
βουνά, να έχω φίλους
στα ποτάμια να περνώ
χίλιους δικούς μου ήλιους

Να τους εκάνω προσευχή
κι` άνθρωπο να μην δω
πονάει τούτη η εποχή!!
στ` άστρα να φτάσω, να χαθώ.

Να μην κυλά το δάκρυ!
Έγινε ο κόσμος μια πληγή!
στο στερέωμα, άκρη σ` άκρη
Ποιός την αλήθεια οδηγεί?

Μην ψάχνω, μην γυρεύω
μην έχω ανθρώπινη φωνή!!
Άγρια άλογα να μερεύω!
Δεν το αντέχω το παχνί!!

Διαβατάρικο πουλί, θα γίνω
στο Ψαροπούλι!! μια αλκυόνη
εκεί , για πάντοτε θα μείνω
με πνίγει τούτου κόσμου η σκόνη.

Με πνίγει, με πληγώνει
θέλω να μιλώ αληθινά
να`χω ζωή να με ψηλώνει
για να μην κλαίω τα δειλινά.

Μες στη πλανεύτρα να χαθώ!!!
λίγα τα χρόνια μου λίγα.
Να φύγω θέλω να σωθώ
ν` αλλάξω την σελίδα!!!

Έγινα σύννεφο, βροχή
μικρό πουλί στον ουρανό.
Πονάει τούτη η εποχή!
Σκόνη και θρύψαλα! βουνό.

Αδαμοπούλου Γεωργία
16-7-2019

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-07-2019